ขโมยขึ้นบ้านให้ทำอย่างไร?

สูญเงินหลวง เสียเวลาประชาราษฎร์..

ก็..กรณีของคุณชาญ พวงเพ็ชร์ ที่เพิ่งผ่านการเลือกตั้งนายกองค์การบริหารส่วนจังหวัดปทุมธานีนั่นไงล่ะ?

ต่อให้เป็น “ผู้ชนะ” ล้ม “บิ๊กแจ๊ส” เจ้าของคำคม “มีวันนี้เพราะพี่ให้” ก็จริง แต่ดูท่าจะไม่ได้เข้าไปนั่งปฏิบัติหน้าที่เสียแล้ว

เมื่อคุณปกรณ์ นิลประพันธ์ เลขาธิการคณะกรรมการกฤษฎีกา ออกมาเผย.. “นายชาญมีคดีติดค้างที่ศาลอาญาคดีทุจริตและพฤติมิชอบ

ประทับรับฟ้องคดีการทุจริตจัดซื้อถุงยังชีพช่วยน้ำท่วม เมื่อปี 2554 และมีคำสั่งให้ยุติปฏิบัติหน้าที่แล้ว หากนายชาญเข้าปฏิบัติหน้าที่นายก อบจ.เมื่อใด ก็ต้องยุติการปฏิบัติหน้าที่เมื่อนั้น”

อย่างนี้ก็.. “ยุ่งตายห่า” อีกแล้วครับทั่น ยุ่งทั้งกับการใช้เงินจัดการเลือกตั้งใหม่ ยุ่งทั้งกับชาวปทุมธานีที่ต้องเสียเวลาไปใช้สิทธิ ยุ่งทั้งกับหน่วยงาน-เจ้าหน้าที่ดูแลจัดการเลือกตั้ง

นี่..ถามจริง มันไม่เป็นความบกพร่อง-ความผิดของใคร-หน่วยงานไหนเลยใช่ไหม?

คุณชาญไม่ได้รู้เลยรึว่าตัวเองมีคดีติดค้างคาศาลอยู่ หรือว่าอ่านกฎหมายไม่รู้ ดูกฎหมายไม่เป็น..ก็แค่ความสงสัยของสังคมน่ะ!

อ้อ..แต่กรณีนี้ไม่มีใครสงสัย เพราะเข้าใจว่าต่างฝ่ายต่างมีเหตุผลตัวเอง ผู้ประกอบการก็มีเหตุอ้าง “ราคาแพงไป” ด้านนักแต่ง-ศิลปินก็บอก “ไม่แพง..แค่หลักพันหลักหมื่น” เท่านั้นเอง!

แต่ที่เจ้าของร้านอาหารแห่งหนึ่งโอดครวญหลังถูกฟ้องลิขสิทธิ์เพลง และต่อมาคุณฉัตรชัย ดุริยประณีต หรือ “นก วงเฉลียง” เจ้าของสิทธิ์ได้โพสต์อธิบายความในใจ..

"ทำไมเจ้าของทรัพย์สินทางปัญญาถึงต้องฟ้องร้องเมื่อมีการละเมิดลิขสิทธิ์ มันก็เหมือนโดนขโมยขึ้นบ้าน ถ้ารู้ตัวขโมย ก็ต้องแจ้งความให้ตํารวจไปจับ

เรื่องลิขสิทธิ์เพลง มีคนเข้าตามตรอก ออกตามประตู ขออนุญาตใช้ถูกต้องตามกฎหมายอยู่ตลอดเวลา ถ้าปล่อยให้โจร ขโมย ใช้ฟรีๆ ก็คือไม่ยุติธรรมกับคนที่เคารพกติกาด้วย

บางคนละเมิดลิขสิทธิ์เตลิดเปิดเปิง เกินกว่าคําว่าร้องเล่นในร้านอาหารไปไกลโข คนทําผิดสมัยนี้เขาต่อสู้ดิ้นรน ไม่ยอมรับความผิดกันง่ายๆ มีให้เห็นทุกวงการในสังคมไทย

ทุกอย่างเป็นไปตามกฎหมายบ้านเมือง ถ้ามีใครเออออห่อหมกกับอีกฝ่าย ถึงขั้นมาด่าผม ถ้าเข้าข่ายหมิ่นประมาท ผมจะฟ้องร้องทันที ไม่รับกระเช้า

แล้วก็ไม่ต้องแชร์อะไรมาให้ผมดู ผมขี้เกียจอารมณ์เสีย ... ตามนั้น"

พูดตามตรง ไม่ได้จะเชียร์หรือยุให้เจ้าของสิทธิ์ฟ้อง แต่ผมเห็นด้วยอย่างยิ่งกับคำว่า “ทุกอย่างเป็นไปตามกฎหมายบ้านเมือง”

คือ..หากทุกฝ่ายเคารพกฎหมาย รู้สิทธิตัวเอง-สิทธิผู้อื่น เรื่องขี้หมูรา-ขี้หมาแห้ง อย่างปัญหาเรื่อง “ทรัพย์สินทางปัญญา” ก็จะไม่เกิด!

อยากได้เพลง-ลิขสิทธิ์เขาไปใช้เพื่อประโยชน์ทางธุรกิจตัวเอง ก็ไปคุย-ไปตกลงซื้อ-ขายกันให้ถูกต้องในราคาที่พอใจ ก็เท่านั้น!

นักแต่ง-ศิลปินท่านไหนงี่เง่า หมายถึงเรียกร้องค่าสิทธิ์แพงเกินเหตุไป ก็อย่าไปซื้อซะ..สิ้นเรื่อง..

ไม่ได้ร้องเพลง-เล่นเพลงของนักแต่งท่านนั้น ร้านก็ไม่น่าถึงกับเจ๊ง ลูกค้าไม่เข้าไปดื่ม-ไปกินหรอก!

แต่ถ้าอยากได้ ไม่ร้อง-ไม่เล่นไม่ได้ร้านเจ๊งแน่ ก็ต้องยอมจ่ายไม่ว่าจะแพงแค่ไหนก็ตาม ไม่ใช่แอบเอาลิขสิทธิ์เขามาใช้แล้วอ้างโน่นอ้างนี่..

อย่างนั้นก็ดูจะไม่งาม มันไม่ยุติธรรมกับเจ้าของสิทธิ์ ซึ่งเขาก็มีสิทธิที่จะเรียกร้องต่อการละเมิด (แพง-ถูกบ่นไม่ได้) อย่างที่คุณฉัตรชัยเปรียบเปรย..

“มันก็เหมือนโดนขโมยขึ้นบ้าน ถ้ารู้ตัวขโมย ก็ต้องแจ้งความให้ตํารวจไปจับ”!

ไม่อยากได้ชื่อเป็นหัวขโมย ก็ต้องเข้าตามตรอก ออกตามประตูสิครับ..

จบ!.

 

สันต์ สะตอแมน

เพิ่มเพื่อน

ข่าวที่เกี่ยวข้อง

“แม่นาค”โผล่(จอ)อีกแล้ว

“การเลือก สว.คราวนี้ เต็มไปด้วยกลยุทธ์หักเหลี่ยม เฉือนคม โกหก หลอกลวง หักหลังกันอย่างน่าเกลียด น่าเวทนา สุดท้ายหลังหักกันถ้วนหน้า”

อย่ายอมแพ้ง่ายไป!

“ขออนุญาตใช้พื้นที่นี้ในการชี้แจงเบื้องต้นนะครับ” เปล่า..ผมไม่ได้มีเรื่องอะไรจะชี้แจงหรอกครับ แต่เป็นคุณณภัทร เสียงสมบุญ หรือ “นาย” พระเอกรูปงามนู่นตะหาก!

เลือกตั้งโดยตรงของประชาชน?

“ไหวไหม.. ข้าวก็เน่า ของก็แพงทั้งแผ่นดิน ความขัดแย้งก็เกิดในหน่วยราชการ คอนโดฯ ก็ขยายการขายให้ต่างชาติ ขายชาติด้วยการเช่าที่ 99 ปี

ได้แค่ไหนก็..แค่นั้น!

จะรีบไปไหนๆ? ก็..นายกฯ เศรษฐา ทวีสิน นั่นไง จะปากไวตอบนักข่าว “เลอะเทอะ” ไปทำไมกับแนวคิดแก้ รธน. โละ สส.ปาร์ตี้ลิสต์ ที่หลุดจากปากใครในพรรคเพื่อไทยก็ไม่รู้!