Thank you, Jerry West….the Logo

อีกไม่กี่วันข้างหน้า โลก (ในไทย) น่าจะหยุดหมุนชั่วคราว เรื่องชี้ชะตาอนาคตอดีตนายกฯ นายกฯ ปัจจุบัน และพรรคที่น่าจะมีว่าที่นายกฯ ในการเลือกตั้งครั้งต่อไป คนไทยจะให้ความสำคัญ และจะวิเคราะห์ต่างๆ นานา ไม่ว่าจะออกทิศไหนก็ตาม ซึ่งถือว่าดีมาก ดีกว่าอยู่ในประเทศที่พูดอะไรไม่ได้ ถูกปิดบังทุกอย่าง เรายังมีเสรี วิจารณ์และฟังการวิเคราะห์จากทุกด้าน เพียงแต่เรารำคาญฟังฝ่ายตรงข้ามพูดมากกว่า

ส่วนเรื่องการเลือกวุฒิสมาชิกชุดใหม่ ก็ถือว่าวุ่นวายดีครับ วุ่นวายในเรื่องระบบ วุ่นวายในเรื่องการสรรหา และถ้าฟังบางกลุ่ม วุ่นวายเรื่องการ “ฮั้ว”

ผมอดขำกลุ่มที่บ่นเรื่องการฮั้ว ซึ่งล้วนแต่เป็นกลุ่มที่ยกมือรับร่างรัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบัน เพราะคนร่าง “รักสถาบัน” และ “เป็นคนดี” แถมยังกาหัวคนที่

ไม่สนับสนุนร่างรัฐธรรมนูญฉบับนี้เพราะ “ชั่ว” “สนับสนุนคนโกง” สารพัดนานาที่คิดได้ กติกาเลือก สว.ในครั้งนี้มาจากรัฐธรรมนูญของท่านไม่ใช่หรือครับ? ถ้างั้นบ่นทำไม?

เอาเถอะ ขอออกจากโลกแคบๆ ของเราสักนิดหนึ่ง วันนี้ผมขออนุญาตสวมหมวกแฟนพันธุ์แท้ LA Lakers ของผม ด้วยความอาลัย และด้วยความภาคภูมิใจ ในสัปดาห์ที่ผ่านมา โลกบาสเกตบอล รวมถึงแวดวงกีฬาในสหรัฐ สูญเสียบุคลากรยิ่งใหญ่ อยู่ชั้นเทพชั้นเทวดา เป็นปรมาจารย์และเป็นตำนานตลอดนิรันดร์ คือ Jerry West

บาสเกตบอลเป็นกีฬาอเมริกันแท้ๆ ไม่ได้ดัดแปลงมาจากที่อื่น Dr.James Naismith สร้างเกมใหม่ขึ้นเมื่อปี 1891 ใน Springfield, Massachusetts จากแรกคนก็เล่นน้อย แต่ค่อยๆ ได้รับความนิยม จนมีลีกอาชีพอย่างเป็นทางการ ตั้งแต่ยุค 1950s เป็นต้นมา

ส่วนใหญ่เวลาใครนึกถึงบาสเกตบอล จะนึกถึงคนผิวดำเป็นหลักใช่ไหมครับ แต่หัวใจของบาสไม่ได้อยู่เฉพาะคนผิวดำเท่านั้น พื้นฐานและหัวใจอยู่ที่คนผิวขาว ในเมืองเล็กๆ เล่นกันในโรงนาบ้าง ข้างทุ่งนาบ้าง ท่ามกลางความยากจน บรรยากาศชนบท แป้นบาสอาจไม่ใช่แป้นมาตรฐานอะไร เป็นเพียงตะกร้า หรือกล่อง ผูกไว้กับเสาไฟ หรือข้างต้นไม้ ซึ่งสำหรับคนยากจนเป็นกีฬาที่ไม่ต้องลงทุนอะไร

นั่นคือชีวิตเด็กๆ ของ Jerry West ที่เกิดและเติบโตในรัฐ West Virginia ท่ามกลางความยากจน ภายในครอบครัวที่บิดาติดเหล้า และใช้ความรุนแรงกับครอบครัวเป็นประจำ เพื่อหนีความทุกข์ในบ้าน West จะอยู่สนามบาสเป็นหลัก เล่นแต่บาสอย่างเดียว เล่นกับทีมบ้าง เล่นคนเดียวบ้าง ชูตตั้งแต่เช้าจนเย็น หรือบางทีเช้าจนเช้าอีกวันหนึ่ง เพราะอยู่ในบ้านมีแต่ทุกข์ และการเล่นบาสเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เขามีความสุข และให้รู้สึกว่าเขามีค่า

จนเขาเป็นดาวรุ่ง เข้ามหาวิทยาลัย แข่งโอลิมปิก และถูกเลือกจาก Lakers ให้ร่วมทีมระดับ NBA

สำหรับใครที่ศึกษาประวัติของ West ช่วง Lakers เขาเป็น Superstar ยิ่งกว่า Superstar ไม่มีอะไรที่เขาทำไม่ได้ ส่งลูกก็ส่งสุดยอด เลี้ยงลูกเทวดาสู้ไม่ได้ การทำแต้มพระเจ้ายังยอมแพ้ การเล่น Defense ฝ่ายตรงข้ามม้วนเสื่อร้องไห้กลับบ้านทุกราย

แต่ความเป็นมนุษย์จะสมบูรณ์เพอร์เฟกต์ทุกอย่างไม่ได้ ขนาดซูเปอร์แมนยังมีจุดอ่อนคือ Kryptonite (ไม่ใช่เงินคริปโตฯ นะครับ) จุดอ่อนของ West คือทีม Boston Celtics ที่ West ต้องพ่ายแพ้ในการชิงแชมป์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า (ในช่วงหนึ่งแพ้ 6 ปีติดต่อกัน) และแพ้ทุกครั้ง เป็นการแพ้แบบอกหักทุกที West มีโอกาสชิงแชมป์ 9 ครั้ง แต่ชนะได้ 1 ครั้ง ในประวัติของ NBA ในรอบชิงแชมป์ เวลาเลือกนักบาสดีเด่นในรอบนั้นๆ ส่วนใหญ่จะมาจากทีมชนะใช่ไหมครับ? West ได้ถูกคัดเลือกเป็นนักบาสดีเด่นรอบชิงชนะเลิศฝ่ายทีมแพ้เพียงผู้เดียวในประวัติ NBA (1969) และจนถึงบัดนี้ยังเป็นเพียงผู้เดียวอยู่ สุดยอดแค่ไหนครับ? แต่ถ้าถามเขา เขาจะไม่ภูมิใจ เขาอยากชนะมากกว่า ซึ่งเข้าใจได้

หลังเกษียณ West หันมาเป็นโค้ชของ Lakers ซึ่งถือว่ามีประวัติที่ไม่เลวร้ายเท่าไหร่นัก แต่ก็ไม่ดีเด่นอะไร แต่ที่รุ่งทำให้ West เป็นตำนานและอยู่ชั้นเทพ ก็คือตอนเป็น General Manager (GM) ของ Lakers

ในฐานะ GM West เป็นผู้ออกแบบ Lakers ที่ผมเติบโตและรัก เป็นยุคที่มี Magic Johnson, Jamaal Wilkes, Norm Nixon, Micheal Cooper, Kareem Abdul Jabaar ตามด้วย Bob McAdoo, Kurt Rambis, James Worthy, Byron Scott, Mychael Thompson และอีกมากมาย เป็นยุคทอง เป็นยุค Showtime

สำหรับพวกเราชาว LA ยุคนั้น ไม่มีอะไรภาคภูมิใจกว่าทีมเมืองตัวเองครองโลกได้ คนทั้งเมืองสูดลมหายใจเข้า-ออก ไม่ใช่ “พุท-โธ” แต่เป็น “La-kers”

เมื่อหมดยุค Showtime  West สร้างแชมป์ใหม่ด้วยการดึง Shaquille O Neal และด้วยการเลือก Kobe Bryant ที่เพิ่งจบมัธยมใหม่ๆ พอเขาเกษียณตัวเองจาก Lakers เขาไปทำงานกับ Memphis Grizzlies อยู่พักหนึ่ง และไปเป็นที่ปรึกษา Golden State Warriors สร้างให้เป็นแชมป์ที่เราคุ้นเคยกันจนถึงบัดนี้ เขามีส่วนสำคัญในการเลือก Klay Thompson กับ Draymond Green และมีบทบาทในการดึง Kevin Durant มาร่วมทีมด้วย สุดท้ายเขาไปเป็นที่ปรึกษา LA Clippers เปลี่ยนวัฒนธรรมเขาจากเป็นทีมตลก มาเป็นทีมน่าเชื่อถือครับ

จริงๆ แล้ว ประวัติและผลงานของ West มีอีกมากมาย ผมไม่มีทางใส่ให้หมดได้ แล้วผมไม่คิดจะใส่ให้หมด เพราะใส่ไปแฟนคอลัมน์จะเบื่อ แต่สำหรับใครที่เป็นคอ NBA จริงๆ จะรู้หมดครับ ที่ผมอยากเขียนถึง West ในวันนี้เพราะมีน้อยคนที่จะมีบทบาทในอาชีพใดอาชีพหนึ่งกว่า 50 ปีขึ้นไป แต่ทุกอย่างที่ West ทำและจับ มีผลต่อประวัติ NBA ตั้งแต่เขาเล่นระดับมหาวิทยาลัย โอลิมปิก NBA และเป็น GM เขาประสบความสำเร็จทุกขั้นตอน

ในช่วงที่ NBA กำลังออกแบบโลโก้ของตัวเอง เขามีแนวความคิดจะเป็นเพียงลูกบาสดีไหม จะเล่นสีอะไรบ้าง หรือมีสัญลักษณ์อะไรบ่งบอกถึงลีกได้ ประชุมไปประชุมมา ผู้เกี่ยวข้องเห็นพ้องกันว่า โลโก้ควรเป็นคน หรือรูปร่างของคน (ลีกอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็นเบสบอลหรืออเมริกันฟุตบอล เป็นสัญลักษณ์และเป็นลูกบอล) ทุกคนเห็นพ้องกันว่า นักบาสที่มีครบเครื่องทุกอย่างคือ Jerry West ถ้าแฟนคอลัมน์ไม่คิดว่า West ยิ่งใหญ่อย่างไร เอาไปคิดดูครับ เมื่อผู้ออกแบบโลโก้อยากได้นักบาสที่สมบูรณ์ เขาเลือก West เป็นโลโก้ NBA ตั้งแต่ 1969 จนปัจจุบันครับ ฉายาของ West คือ The Logo (เก๋กว่านี้ไม่มีแล้วครับ)

สุดท้าย (และสำคัญที่สุด) West เป็น Laker โปรดคุณพ่อผมครับ แล้วบังเอิญวันเสียชีวิตของ West ตรงกับวันเกิดคุณพ่อพอดี หวังว่าคุณพ่อคงดีใจ เจอ Jerry West บนสวรรค์ คงมีเรื่องคุยกันเยอะครับ.

เพิ่มเพื่อน

ข่าวที่เกี่ยวข้อง

'BRO!!!!!'

เกือบ 2 สัปดาห์กับผลการเลือกตั้งในสหรัฐ ที่สร้างความประหลาดใจให้กับคนทั่วไป เว้นบรรดานักวิเคราะห์แม่นๆ….หลังผลออกมา พวกนี้ยังพูดเต็มปากเต็มคำว่า

“ถ้าไม่เลือกเรา...เขามาแน่”...ทำให้เขาชนะขาดลอย

ผมไม่แน่ใจว่ากว่าแฟนคอลัมน์จะได้อ่านบทความนี้ เรื่องที่ผมจะเขียนนั้นมันแห้งเกินไปหรือเปล่า เพราะกว่าจะถึงวันที่ได้อ่านบทความนี้ เรื่องนี้อาจจะเก่าไปแล้วก็ได้

Thank you, Fernando

โค้งสุดท้ายในการเลือกตั้งชิงตำแหน่งประธานาธิบดีสหรัฐมาถึงแล้ว ผมขอประกาศตัวว่า ผมไม่ใช่นักวิเคราะห์แม่นๆ….หลังผลออกมาครับ บ้านเมืองเราเต็มไปด้วยนักวิเคราะห์ที่จะฟันธงและวิเคราะห์อย่างหนึ่ง….

28 ยังแจ๋ว!!!!

ผมขออนุญาตเขียนเรื่องเบาๆ อีกสักครั้งหนึ่งครับ ไม่เขียนวันนี้ผมไม่รู้จะเขียนตอนไหน และเอาเข้าจริงผมอยากพาแฟนๆ ทั้งหลายออกจากโลกข่าวดิไอคอนกรุ๊ปครับ

8ปีที่แล้ว….ที่ไม่มีวันลืม

ในชีวิตทุกคนมักจะมีอยู่ไม่กี่เหตุการณ์ที่ทำให้เราจำบรรยากาศ จำบริบท จำความรู้สึก และจำทุกรายละเอียด เมื่อเรารำลึกถึง หรือนึกถึงอีกที