ระหว่างความใหญ่-ความโตกับ...ความชอบธรรม

อะไรที่กำลังทำท่าว่าจะไหลๆ ลื่นๆ อย่างน้อยคงต้องสะดุด หยุดกึก ปานประดุจเจอกับกรวดเม็ดน้อยๆ ซุกอยู่ในรองเท้า ใต้ฝ่าเท้า ฝ่าตีน ที่กำลังเร่ง กำลังซอย แบบเพลินๆ จนอาจต้องขอเวลาแกะกรวด แกะเสี้ยน ไม่อาจฉับๆๆ ได้แบบเบิร์ดๆ แบบสบายๆ กันซักเท่าไหร่นัก...

-----------------------------------------------------

คือคงต้องยอมรับนั่นแหละว่า...แม้จะวืดๆ วาดๆ มาโดยตลอดกว่า 2 ปี หรือเกือบ 3 ปีที่ผ่านมา ในการทำหน้าที่พรรคฝ่ายค้าน หรือฝ่ายแค้นในสภาฯ ป่ายซ้าย-ป่ายขวา อภิปรายแล้ว-อภิปรายอีก กันในแบบไหน? อย่างไร? ก็ยัง “เอาบิ๊กตู่ไม่อยู่” อยู่ดี แต่หลังๆ มานี้...จะด้วยความ “ยุทธ์โทรม” ของ “บิ๊กตู่” หรือด้วยเหตุผลกลใดก็แล้วแต่ บรรดาอุจจาระสุกรจำนวนมิใช่น้อย ที่เคยไหลไปอยู่คอกอื่น พรรคอื่น ชักจะเริ่มไหลกลับเข้ามาสู่พรรค “เผาไทย” อย่างเป็นกิจการและเป็นกระบวนการ จนอาจส่งผลให้พรรคการเมืองพรรคนี้ มีสิทธิ์ครองแชมป์ หรือยังคงเป็น “พรรคอันดับหนึ่ง” อีกต่อไป สำหรับการเลือกตั้งครั้งใหม่ ที่จะเกิดขึ้น อุบัติขึ้นเมื่อไหร่ก็ยังไม่แน่...

-----------------------------------------------------

แต่ก็อย่างว่านั่นแหละ...ไม่ว่าจะเลือกกันในตอนไหน เมื่อไหร่ ถ้าหากพรรคอันดับหนึ่งอย่างพรรค “เผาไทย” ยังไม่สามารถแอฟวะลานช์ แลนด์สไลด์ ไม่สามารถเปล่งอานุภาพในระดับฟ้าถล่ม ดินทลาย ยกขบวนเข้ามาในสภาฯ ระดับ 300-400 เอาเลยถึงขั้นนั้น โอกาสที่จะส่งผลให้ “คำอวยพรปีใหม่” ให้กับตัวเอง ของคุณพี่ “โทนี่-โทนาฟ” ให้สามารถ “กลับบ้านได้” ภายในปีนี้ หรือปีไหนๆ มันคงต้อง “แห้วกระป๋อง” ไปตลอดชั่วนิจนิรันดร์กาลอีกต่อไปนั่นเอง เพราะบรรดาวุฒิสมาชิกที่อยู่ในกระเป๋ากุงเกง ของ “บิ๊กตู่-บิ๊กป้อม-และบิ๊กป๊อก” จำนวนถึง 250 พระหน่อ ย่อมต้องก่อให้เกิดอำนาจต่อรองชนิดยากซ์ซ์ซ์ที่คุณหลาน “อุ๊งอิ๊ง-แพทองธาร” จะสามารถผงาดขึ้นเป็น “นารีขี่ม้าขาว” รายที่ 2 ได้ง่ายๆ...

---------------------------------------------------

ยิ่งต้องเจอกับ “คาร์บอมบ์” ของทหารแก่ยังไม่ตายและไม่คิดจะตาย ตูมๆ ตามๆ ขึ้นมาในช่วงนี้ แม้ว่ายากที่จะหาหลักฐาน วัตถุพยานใดๆ มาพิสูจน์ได้ แต่ก็น่าที่จะเล่นเอาสูตรเตี๋ยวและเสียวตูดกันไปมิใช่น้อย และนั่นเอง...ที่อาจทำให้อุจจาระสุกรในบ่อเกรอะแต่ละบ่อ ที่คิดจะไหลกลับมาในคอกเดิม เล้าเดิม อาจต้องเกิดอาการพะวักภวังค์ลังเลอยู่มั่ง ไม่มาก-ก็น้อย และนั่นย่อมเท่ากับทำให้ความเป็นไปได้ในการแอฟวะลานช์ หรือแลนด์สไลด์ ย่อมต้องหิ่งห้อยน้อยลอยไป-มา หรือย่อมต้อง “ริบๆๆๆ หรี่” ยิ่งขึ้นไปเท่านั้น อันนี้นี่แหละ...ที่ต้องถือเป็นความน่ากลัว น่าอันตราย ของทหารแก่ไม่เคยตาย แม้ว่าอายุ อานาม ใกล้ๆ จะครบ 100 ขาดแค่อีก 17 ปีเท่านั้นเอง...

-----------------------------------------------------

สรุปรวมความแล้ว...ไม่ว่าจะเป็นพรรคใหญ่ พรรคโต พรรคอันดับหนึ่ง ที่อาจคงความเป็นอันดับหนึ่งต่อไปได้อีกแต่ละยุค แต่ละสมัย แต่ด้วยความใหญ่ ความโต ความมี “ส.ส.” อยู่ในมือมากมายกว่าใครๆ ก็ใช่ว่าจะสามารถดลบันดาลให้มีสิทธิ์ผงาดขึ้นเป็น “รัฐบาล” กันได้ง่ายๆ โดยเฉพาะถ้าหากขาดเสียซึ่งบางสิ่ง บางอย่าง หรือขาดเสียซึ่งสิ่งที่เรียกขานกันในนาม “ความชอบธรรม” นั่นแล และด้วยเหตุเพราะขาดเสียซึ่งสิ่งที่ว่านี้นี่เอง เลยทำให้ต้องล้มคว่ำ คะมำหงาย ต้องเจอตอ ต้องสะดุดตอ หงายท้องตึงและหลับกลางอากาศมาคราวแล้ว คราวเล่า นับเป็นทศวรรษๆ ที่ผ่านมาเอาเลยก็ว่าได้...

-------------------------------------------------------

ดังนั้น...สิ่งที่เรียกว่า “ความชอบธรรม” จึงเป็นอะไรที่ต้องถือว่ามีความสำมะคัญเอามากๆ ไม่ใช่แต่เฉพาะ “การเมืองไทย” แต่อาจต้องรวมไปถึงการเมือง ณ ที่ไหนๆ ก็แล้วแต่ เรียกว่า...แม้จะเป็นการเมืองใน “ระบอบประชาธิปไตย” ก็เถอะ แต่ถ้าคิดจะเอาแต่เสียง เอาแต่เก้าอี้ ส.ส.ภายในรัฐสภาให้มากๆ เข้าไว้ โดยไม่ได้สนใจกับความชอบธรรม กับความถูกต้องตามครรลองคลองธรรมใดๆ เอาเลยแม้แต่น้อย สุดท้าย...ก็คงหนีไม่พ้นที่ต้องเหลือ “ทางออก” เพียงทางเดียว หรือรูเดียว นั่นก็คือต้องออก “ตามช่องทางธรรมชาติ” กันจนได้!!!

--------------------------------------------------------

และสิ่งเหล่านี้นี่เอง...ที่คุณพี่ “โทนี่-โทนาฟ” ท่านแทบไม่เคยหยิบมาหวนคิด ย้อนคิด กลับมาวิเคราะห์ สังเคราะห์ ก่อนการประเมินสถานการณ์เอาเลยแม้แต่น้อย มีแต่คิดจะใส่เกียร์เดินหน้าตามประสานักธุรกิจ นักลงทุน ที่มักเอาขาดทุน-กำไรเป็นตัวตั้งเอาไว้เสมอๆ ขณะที่สิ่งซึ่งมิอาจวัดค่า ตีค่า ออกมาเป็นตัวเงิน ตัวทองใดๆ ได้ อย่างสิ่งที่เรียกว่า “ความชอบธรรม” นั่นเอง มันจึงแทบไม่เหลือติดปลายนวม แทบไม่ได้ถูกบรรจุไว้ในพจนานุกรม ของคุณพี่ “โทนี่-โทนาฟ” แต่อย่างใด และอันนี้นี่เอง...ที่ทำให้ความปรารถนา ความต้องการ ที่คิดจะ “กลับบ้าน” มาเลี้ยงหลาน หรือมาเป็นเพื่อนตีกอล์ฟกับ “บิ๊กตู่” มันจึงมีสิทธิ์ “แห้วกระป๋อง” ไปตลอดชั่วนิรันดรกาล ไม่ก็เหลือแต่แค่ต้อง “เผากระดูก” กลับมาเท่านั้นเอง...

----------------------------------------------------------

ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้ จาก “Aesop’s Fable”... “A humble life with Peace and Quiet is better than a splendid one with danger and risk.- ชีวิตที่เรียบง่าย อ่อนน้อมถ่อมตน เพียบพร้อมไปด้วยสันติ ย่อมดีกว่าชีวิตที่หรูหรา แต่เต็มไปด้วยอันตรายและการเสี่ยง...”

------------------------------------------------------------