ข้อเท็จจริงอันมิอาจปฏิเสธ!!!

แม้กรรมการนับแปด-นับสิบก็ไม่น่าจะลุกขึ้นมาอีกได้เลย แต่อย่างว่านั่นแหละ...เกือบ 7 ปี 8 ปีมาแล้ว ไม่ว่าใครจะชี้แนะ ชี้นำ วิเคราะห์ สังเคราะห์ ไปในแนวนี้ แต่สุดท้าย...“บิ๊กตู่” ก็คงอยู่ได้ ยังคงร่อนไป-ร่อนมาปานประหนึ่งผีเสื้อ ออกหมัดแย็บได้เหมือนผึ้ง จนบรรดาผู้วิเคราะห์ ผู้ชี้แนะ ชี้นำไปในแนวนี้เองนั่นแหละ กลับต้องตายโหงตายห่า กันไปเป็นรายๆ...

-------------------------------------------------

นี่...ต้องเรียกว่าอะไรจะอึด จะทน เท่านี้ย่อมไม่มีอีกแล้ว สำหรับอดีตนายทหารผู้ผันตัวเองมาเป็นนักการเมือง ได้อย่างลงร่อง ลงตัว ยิ่งขึ้นเรื่อยๆ ว่ากันว่า...ส่วนหนึ่ง อาจเป็นเพราะบรรดาฝ่ายค้านและฝ่ายแค้นทั้งหลาย ค่อนข้าง “เบบี้” หรือไม่อาจจัดได้ว่าเป็นมวยบุก หรือมวยเชิง เป็นไฟเตอร์ หรือบ๊อกเซอร์ แต่หนักไปทาง “มวยวัด” ซะเป็นหลัก คือออกอาการวืดๆ วาดๆ ป่ายซ้าย-ป่ายขวา มาตลอด 7 ปี 8 ปี เลยทำให้ “ยุทธ์โทรม” สามารถผ่านความโทรมทั้งหลาย ทั้งปวงมาได้ แบบแทบไม่ต้องออกเรี่ยว-ออกแรงอะไรมาก ส่วนที่เหลือ...อาจเป็นเพราะ “บุญช่วย” หรือ “บุญบังเอิญ” ไม่ถึงกับต้องกลาย “บุญทิ้ง” ไปซะก่อนกำหนดการ...

------------------------------------------------

อย่างไรก็ตาม...การอยู่ได้ หรืออยู่กันไปเรื่อยๆ ของ “บิ๊กตู่” ในลักษณะเช่นนี้ คงต้องยอมรับว่าออกจะก่อให้เกิดแรงกดดันภายในสังคม อย่างชนิดสลับซับซ้อนยิ่งขึ้นเรื่อยๆ บรรดาสิ่งที่เรียกขานกันอย่างหะรูหะราและวิลิศมาหรามาโดยตลอด ว่า “ความสมานฉันท์” หรือ “ความปรองดอง” อะไรทำนองนั้น สุดท้าย...ก็น่าจะยังคงอยู่ในขวดยาดอง หรือไหดองเหล้าตราเสือสิบเอ็ดตัวไปโดยตลอด แถมนับวันทำท่าว่าจะยิ่ง “ตกผลึก” เกิดความเข้มข้น ขุ่นคลั่ก ขึ้นไปตามลำดับ โอกาสที่จะเกิด “สามัคคีธรรม” ขึ้นมาภายในชาติ โดยเฉพาะฝ่ายเหลือง-ฝ่ายแดง ฝ่าย 3 กีบ 3 นิ้วกับฝ่ายสลิ่ม หรือฝ่ายไดโนเสาร์กับกะปอม ฯลฯ แทบไม่เหลือความเป็นไปได้ใดๆ เอาเลยแม้แต่น้อย....

----------------------------------------------------

มีแต่นับวัน...ยิ่งต้องห้ำหั่นชนิดไม่มึง-ก็กู คงต้องตายกันไปข้าง!!! ด้วยเหตุนี้อะไรก็ตามที่เกี่ยวข้อง พัวพัน กับความเป็นชาติบ้านเมือง เป็นสังคม หรือแม้แต่เป็นวิถีชีวิตปกติโดยทั่วไป เลยหนีไม่พ้นต้องถูกลาก ถูกฉุดกระชาก ให้ไหลเข้าสู่กระแสแห่งความขัดแย้ง แตกแยก ในลักษณะดังกล่าว อย่างมิอาจลดราวาศอกลงไปได้เลย การอยู่ได้ หรืออยู่กันไปเรื่อยๆ ของ “บิ๊กตู่” จึงออกจะก่อให้เกิดสีสัน บรรยากาศ ที่ค่อนข้าง “อันตราย” อยู่ไม่น้อย ไม่ใช่แต่เฉพาะต่อฝ่ายใด-ฝ่ายหนึ่ง แต่ต้องเรียกว่า...แทบทุกฝ่ายด้วยกันเองนั่นแหละ ตราบใดที่สิ่งเรียกว่า “ความสมานฉันท์” “ความปรองดอง” หรือ “สามัคคีธรรม” ยังไม่อาจอุบัติขึ้นมาภายในสังคมไทยเอาง่ายๆ...

----------------------------------------------------

อันนี้นี่แหละ...ที่ทำให้การ “เดินหน้าประเทศไทย” ไปสู่อนาคตเบื้องหน้า ยังคงเป็นอะไรที่มิอาจนิ่งนอนใจ มิอาจมั่นใจ ไว้วางใจ ได้มากมายซักเท่าไหร่นัก หรือยังอาจต้องรอคอย ลอยคอ รอ “ผู้ที่เหมาะสม” ซึ่งยังแทบไม่รู้ว่าคือใคร? หรือหมายถึงอะไรกันแน่??? แต่กลับสามารถสร้าง “คะแนนนิยม” แบบชนิดพรวดๆ พราดๆ พุ่งขึ้นไปถึงกว่า 30 หรือเกือบ 40 เปอร์เซ็นต์เอาเลยถึงขั้นนั้น ทิ้งห่าง “บิ๊กตู่” ที่เหลือคะแนนนิยมเพียงแค่ 16.93 เปอร์เซ็นต์ ชนิดไม่รู้กี่ช่วงตัวต่อกี่ช่วงตัว โดยสิ่งที่ว่านี้จะเป็นใคร หรือเป็นอะไรกันแน่ ทุกกลุ่ม ทุกเหล่า และแทบทุกๆ ราย ก็ยังคง “แบ๊ะๆๆ” ยังตอบคำถามของตัวเอง หรือของสังคมทั้งสังคม ไม่ได้เอาเลย...

-----------------------------------------------------

ด้วยเหตุนี้...ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ มันคงแทบไม่เหลืออะไรให้ “ลุ้น” นั่นแหละทั่นเอ๋ย!!! ไม่ว่าจะเลือกตั้งในปีหน้า ปีโน้น หรือปีใดๆ ก็แล้วแต่ ถ้าหากตราบใดที่ยังไม่เกิดปรากฏการณ์ หรืออุบัติการณ์ อันเป็นตัวรองรับให้กับ “ผู้ที่เหมาะสม” ผู้ที่มีศักยภาพในอันที่จะคลี่คลายบรรดาความขัดแย้ง แตกแยก ให้เกิดความสมานฉันท์ ความปรองดอง หรือเกิดสามัคคีธรรมเพิ่มขึ้นๆ ไปตามลำดับ โอกาสที่จะ “อยู่-เย็น-เป็น-สุข” ไม่ใช่แค่ “อยู่ๆ กันไปเรื่อยๆ” ย่อมแทบเป็นไปไม่ได้อยู่แล้วแน่ๆ ไม่ว่า “ยุทธ์โทรม” จะโทรมไปอีกถึงขั้นไหน หรือไม่ว่าฝ่ายค้าน-ฝ่ายแค้น จะเริ่มต้น “หัดมวย” หรือเริ่มฝึกหัดศิลปะแม่ไม้มวยไทยอีกซักกี่ยกต่อกี่ยกก็ตาม การอยู่กันไปเรื่อยๆ เหมือนอย่างที่เคยอยู่ๆ กันมาแล้วโดยตลอด จึงอาจต้องถือเป็น “ข้อเท็จจริง” อันมิอาจปฏิเสธได้เลยแม้แต่น้อย...

-------------------------------------------------

ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้ จาก “Jesus Christ”... “The world is merely a bridge; ye are to pass over it, and not to build your dwellings on it. – โลกนี้...เป็นเพียงแค่สะพานข้าม หาใช่ที่พำนักอันคงทนถาวรไม่...”

--------------------------------------------------------