เพราะใช่เลย!!..จึงขอขยายต่อๆๆๆ

พี่น้องผองเพื่อนแชร์และส่งต่อกันในห้องไลน์ทุกห้อง ตั้งแต่วันอาทิตย์ที่ผ่านมา จนถึงวันนี้ก็ยังเห็นอยู่ ก็คือเรื่้องนี้..ที่ขึ้นต้นว่า ..ชีวิตลำบาก สถาบันกษัตริย์ทำรถติด..

พี่คนนึงโทร.มาหาผม เล่าเรื่องลูกให้ฟัง ปรึกษาว่าจะอธิบายยังไงให้ลูกเข้าใจ ต้องการจะให้ช่วยคุยและอธิบายกับลูกเขาทางโทรศัพท์ เอาเป็นว่าขอโพสต์ลงในนี้ พี่ก็เอาไปให้ลูกพี่อ่านแล้วกัน...

น้าไม่รู้ว่า ปีๆ นึงหนูเจอขบวนเสด็จกี่ครั้ง แต่น้าเดาได้เลยว่า หนูไม่น่าจะเจอขบวนเสด็จทุกวัน

ที่ทำงานเก่าน้า อยู่ติดกับวังสวนจิตรลดา ตลอดระยะเวลา 9 ปี น้าเจอขบวนเสด็จปีๆ นึงไม่เกิน 5 ครั้ง ปัจจุบันน้าก็ยังทำงานใจกลางกรุงเทพฯ อยู่ห่างวังสระปทุม 4 กม. ตลอดระยะเวลา 10 ปีที่ผ่านมา น้าเจอขบวนเสด็จไม่เกิน 3 ครั้ง

ปีๆ นึงหนูเจอบวนเสด็จกี่ครั้ง หนูลำบากกี่วัน?

แต่ที่น้าต้องเจอทุกวัน ต้องทนลำบากทุกวัน กลับเป็นรถติดหน้าโรงเรียนของหนู น้าต้องเจอรถของพ่อแม่หนู ที่มาคอยรับส่งหนูหน้าโรงเรียนทุกวัน แบบนี้น้าได้รับความเดือดร้อนจากใคร แถมเป็นความเดือดร้อนที่น้าต้องเจอทุกวัน

หนูบอกขบวนเสด็จลิดรอนสิทธิเสรีภาพของหนู แล้วโรงเรียนของหนู ลิดรอนเสรีภาพของน้าและคนอื่นๆ ทุกวัน หนูคิดว่ายังไง

น้าๆ ป้าๆ ลุงๆ อาๆ ที่ได้รับความเดือดร้อนรถติดหน้าโรงเรียนหนู พวกเขาไม่เคยมีใครออกมาไล่หนู ไม่เคยมีใครไปยืนด่าพ่อแม่หนู หรือไปยืนด่าหนูที่หน้าโรงเรียน เพราะทุกคนเสียสละเสรีภาพของตน เพื่ออนาคตของหนู

แต่ถ้าหนูจะถามว่า แล้วทำไมต้องเสียสละให้สถาบันกษัตริย์ น้าก็ตอบได้เลยว่า ขนาดหนูไปเรียนหนังสือ เรียนเพื่อตัวเอง จบมาหนูก็ไม่ได้ให้อะไรพวกน้า น้ายังเสียสละให้ได้เลย แล้วสถาบันกษัตริย์ท่านออกไปทรงงานเพื่อผู้อื่น ทำไมพวกเราจะเสียสละให้ท่านบ้างไม่ได้

ถ้าหนูอ้างสิทธิความเท่าเทียมของเสรีภาพ หนูเคยสงสัยไหมว่า ทำไมถึงมีผู้ใหญ่ลุกขึ้นยืนให้หนูนั่ง ทั้งๆ ที่ผู้ใหญ่เหล่านั้นเขาก็เสียเงินค่าโดยสารเท่ากับหนู

หากมนุษย์ทุกคนอ้างสิทธิ์ เสรีภาพความเท่าเทียมกันทุกเรื่อง และทุกคน มันจะเป็นประชาธิปไตยแบบเห็นแก่ตัว ไร้ซึ่งวัฒนธรรมความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่กับเพื่อนมนุษย์

น้ามั่นใจว่า วันๆ นึง พวกเราออกจากบ้าน ไปโน่นมานี่กันแทบทุกวัน พวกเราบางคนเข้าออกวันละหลายรอบด้วยซ้ำ มากกว่าเจ้าที่ออกจากวัง ที่หนูบ่นว่าท่านทำหนูรถติด

ทุกวันนี้ช่วงบ่าย 3 โมง น้าต้องผ่านโรงเรียนของหนูๆ ถึง 3 โรงเรียน โรงเรียนแรก อยู่คู่กับสัญลักษณ์ประชาธิปไตยอันเป็นเสรีภาพที่หนูถวิลหา แต่รถติดตั้งแต่กลางสะพานปิ่นเกล้า ถนนราชดำเนินช่องทางจราจรหายไป 4 ช่องทาง โรงเรียนที่สอง อยู่ติดวัดเทพศิรินทร์ หน้าโรงเรียนนี้ หายไป 1-2 ช่องจราจร (แล้วแต่วัน) ส่วนโรงเรียนสุดท้ายโรงเรียนนี้อยู่ติดกับโรงเรียนที่ 2 แต่โรงเรียนนี้หน้าโรงเรียนกลับไร้ซึ่งรถผู้ปกครอง มีแต่ รปภ.คอยโบกรถให้น้องๆ ข้ามถนน

ขอปรบมือดังๆ ให้กับโรงเรียนสายปัญญาในพระบรมราชูปถัมภ์ น้องๆ เดินเรียบคลองไปขึ้นรถกลับบ้าน

อย่าเรียกร้องแต่ในสิทธิ์ของตน หนูจะเป็นคนที่โตมาที่ไม่รู้จักคุณค่าของคำว่า เสียสละ ในเมื่อขณะเดียวกัน ยังมีผู้อื่นที่เขาเสียสละเพื่อหนู!!!.

 'ป้าเอง'

เพิ่มเพื่อน

ข่าวที่เกี่ยวข้อง

คอนเทนต์...คนวัยตกกระ

เมื่อใกล้จะหมดเวลาไปอีกปี ถือเป็นวัฒนธรรมตามปกติกับช่วงเวลานี้ที่เพื่อนสนิทมิตรสหายจะนัดกันไปกินข้าวกันสักมื้อเป็นการส่งท้ายปี หรือไม่ก็เพื่อฉลองต้อนรับปีใหม่

ไชน่าทาวน์..แห่งใหม่

กลายเป็นถนนทำเลทองสมชื่อแล้วในยามนี้ สำหรับถนนบรรทัดทอง ในเขตปทุมวัน ที่ขนานกับถนนสวนหลวงและสามย่าน

เตรียมตัวให้พร้อม..ช่วงเทศกาล

ไม่ได้มาชวนคุยเรื่องสุขภาพร่างกาย ที่จำเป็นต้องพร้อมถ้าจะออกเที่ยว เพราะอายุปูนนี้แล้ว เชื่อว่าทุกคนต้องใส่ใจดูแลตัวเองก่อน จึงจะตัดสินใจว่า จะก้าวเท้าออกจากบ้านเพื่อท่องเที่ยว มิเช่นนั้นไปเจ็บป่วยกลางทาง นอกจากทำให้ตัวเองเซ็งเป็ดแล้ว ยังส่งผลกระทบทำให้ก๊วนแก๊งเพื่อนๆ พลอยเดือดเนื้อร้อนใจไปด้วย

เงิน..ก้อนสุดท้าย!!

สะท้อนสะเทือนใจจริงๆ นะคะ กับเรื่องราวข่าวสารว่าด้วย ..เงิน-เงิน-เงิน..ของคนวัยเกษียณที่มลายหายไป เพราะถูกเบี้ยวถูกโกง จากนักธุรกิจประเภทเล่นแร่แปรธาตุ รวมไปถึงบรรดาสแกมเมอร์ อีกทั้งคอลเซ็นเตอร์มิจฉาชีพทั้งหลาย

คิดถึงพ่อ ทำความดี ด้วยการบริจาคโลหิต

ทุกวันที่ 5 ธันวาคม นอกจากเป็นวันพ่อแห่งชาติแล้ว พวกเราพสกนิกรชาวไทยระลึกอยู่เสมอว่าเป็นวันคล้ายวันพระบรมราชสมภพ พระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร

ทำตัวเป็นแสงสว่าง

อ่านเรื่องนี้แล้วชอบค่ะ ..จึงอยากให้ทุกคนได้อ่านบ้าง.. มีตรอกอยู่ตรอกหนึ่ง ที่ทั้งมืดและทั้งแคบ คืนหนึ่ง มีพระรูปหนึ่งเดินผ่านเข้ามายังตรอกดังกล่าว เพื่อมุ่งหน้าไปยังอาราม