แด่...คนปลูกต้นไม้ 'ดาบวิชัย สุริยุทธ'

ทั้งๆ ที่สำหรับผู้ซึ่งเคยอ่าน เคยค้นคว้า ประวัติความเป็นมาของผู้คนมาโดยตลอดช่วงประวัติศาสตร์ อย่างจริงๆ-จังๆ ล้วนมีแต่ต้องยอมรับอย่างมิอาจปฏิเสธได้เลยว่า บรรดาความเสื่อมโทรม ความล่มสลาย ของ อารยธรรม ทั้งหลายแต่ครั้งอดีต ไม่ว่าจะอารยธรรมอียิปต์ เมโสโปเตเมีย อารยธรรมกรีก โรมัน ซีนิค (จีน) ไปจนถึงมายา อินคา ฯลฯ ล้วนแต่ต้องเกี่ยวข้อง พัวพัน อยู่กับ ความเปลี่ยนแปลงของสภาวะดิน-ฟ้า-อากาศ ไม่ว่ามากหรือน้อยไปตามสภาพ หรือด้วยความวูบๆ-ไหวๆ ความไม่แน่นอนในลักษณะดังกล่าวนี่เอง ที่กลายเป็นส่วนหนึ่งและส่วนสำคัญของ เงื่อนไข-เหตุปัจจัย ที่นำไปสู่ความเสื่อมโทรม ความล่มสลาย ของ อารยธรรม ต่างๆ นานา อย่างชนิดไม่มีข้อยกเว้นเอาเลยก็ว่าได้...

ด้วยเหตุนี้...ไม่ว่าโลกในอนาคตเบื้องหน้า จะกลายเป็น โลกหลายขั้วอำนาจ หรือ โลกขั้วอำนาจเดียว ก็แล้วแต่จะว่ากันไป ใครจะอยู่-ใครจะใหญ่ ระหว่างมหาอำนาจสูงสุดอย่างอเมริกา หรือมหาอำนาจคู่แข่งอย่างจีนและรัสเซียก็ตามที แต่สิ่งที่บรรดาผู้นำโลกทั้งหลาย หนีไม่พ้นต้องเผชิญหน้า ต้องหาทางเอาชนะ ต้องฝ่าข้ามอุปสรรคกันไปให้จงได้ ก็คือปัญหาเรื่อง การเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศ นี่เอง ที่อาจทำให้โลกไม่ว่าแบบใด ลักษณะใด อาจล้มคว่ำคะมำหงาย หรือพังครืนเอาดื้อๆ ไม่ต่างไปจากที่บรรดาอารยธรรมทั้งหลาย ต่างเสื่อมสภาพ หมดสภาพ มาแล้วด้วยกันทั้งสิ้น...

ดังนั้น...สำหรับผู้ที่ไม่ได้คิดจะสนใจว่าใครแพ้-ใครชนะ ใครใหญ่-ใครอยู่ แต่ตั้งหน้า-ตั้งหน้าที่จะ ปลูกต้นไม้ กันลูกเดียว อย่างเช่น ดาบวิชัย ของบ้านเรา หรือ ร.ต.ต.วิชัย สุริยุทธ ผู้ที่เพิ่งลา-ละ-สละจากโลกใบนี้ไปเมื่อไม่กี่วันมานี้เอง ที่ใช้ชีวิตทั้งช่วงชีวิต ไม่ต่างอะไรไปจากตัวละครอย่าง บุฟฟิเยร์ (Buffier) ในวรรณกรรมฝรั่งเศสของ ฌ็อง ฌิโอโน (Jean Giono) หรือเรื่อง คนปลูกต้นไม้ (The Man Who Planted Trees) จึงเป็นอะไรที่ควรจะต้องจดจารึก ต้องให้ความสำคัญยิ่งไปกว่าพวกที่มุ่งประดิษฐ์ คิดค้น เทคโนโลยีประเภทโน้น ประเภทนี้ ไม่รู้กี่เท่าต่อกี่เท่า...

เพราะด้วยความ เข้าถึง-เข้าใจ ต่อความเกี่ยวข้อง พัวพัน แบบแยกไม่ออก ชนิดไม่ต่างอะไรไปจาก ห่วงโซ่แห่งชีวิต ระหว่าง ต้นไม้ กับ ความเป็นไปของสภาพดิน-ฟ้า-อากาศ การมุ่งมั่น ก้มหน้าก้มตา ปลูกต้นไม้เอาไว้ถึง 3 ล้านต้นในตลอดช่วงชีวิตของตนเอง โดยไม่จำเป็นต้องสนใจว่าใครจะขึ้นมาเป็นรัฐบาล ใครจะเป็นติ่งโน่น ติ่งนี่ ด้อมโน่น ด้อมนี่ อันนี้นี่แหละ...ต้องถือว่าคือผู้ที่สามารถให้ คำตอบ ต่ออนาคตได้อย่างแท้จริง โดยไม่จำเป็นต้องไปเสียเวลาไปเชียร์ใคร ด่าใคร ไปถือหางข้างไหนต่อข้างไหน ให้ต้องปวดหัว ปวดประสาท โดยใช่เหตุ...

ดังเช่นคำพูดก่อนตายของดาบตำรวจรายนี้ ที่คุณน้อง สันต์ สะตอแมน ได้นำมาเผยแพร่ในคอลัมน์ประจำใน ไทยโพสต์ เมื่อไม่กี่วันก่อนนั่นเอง นั่นคือ... ชีวิตนี้...มีอิหยังให้เฮ็ดอีกหลาย ไม่จำเป็นต้องไปโกรธ เกลียด เคียดแค้น อาฆาตพยาบาท รักและริษยาใครต่อใครเอาเลยก็ยังได้ แต่สิ่งที่ถูกทิ้งเอาไว้ก่อนตาย เอาไว้เป็นมรดกตกทอด ให้กับผู้คนรุ่นหลังๆ อาจถือเป็น มรดกทางอารยธรรม ก็ว่าได้ โดยเฉพาะเมื่อความ ไม่ปกติ ของดิน-ฟ้า-อากาส มันกลายเป็นความ ปกติ ของผู้คนในยุคนี้ สมัยนี้ ยิ่งเข้าไปทุกที จนโอกาสที่จะนำไปสู่ ความล่มสลายทางอารยธรรม ใดๆ ก็แล้วแต่ ยิ่งชักจะเป็นไปได้ยิ่งขึ้นไปเท่านั้น...