เริ่มคึกๆคักๆขึ้นมามั่งแล้ว!!!

อย่างอดีตรัฐมนตรี ชัชชาติ หรือ ดอกเตอร์เอ้ อดีตอธิการบดีฯ สุชัชวีร์ ซึ่งต่างก็ได้ ออกสตาร์ท วิ่งเหยาะๆ นำหน้าผู้อื่น โดยจะมีใครตามหลังมาอีกซักกี่รายต่อกี่ราย คงยังมิอาจสรุปได้ เพราะแม้แต่ ตัวเก็ง อีกรายอย่างคุณป้า รสนา โตสิตระกูล ที่เคยป่าวประกาศมานานแล้วว่า ค่อนข้างสนใจเก้าอี้ตัวนี้อย่างเป็นพิเศษ แต่หลังๆ มานี้ชักเงียบหาย ไม่ได้โผล่มาอาบแสง สะท้อนแสงมากมายซักเท่าไหร่ เลยยังมิอาจชี้ชัดลงไปได้ว่า จะมีแค่ เผาไทย กับ ประชาธิกัด ลงทำศึกวันทรงชัย กันโดยลำพัง...

---------------------------------------------------        

คือสำหรับอดีตรัฐมนตรี ชัชชาติ นอกเหนือไปจาก กล้ามใหญ่ แล้ว ท่านก็น่าจะมีอะไรดีของท่านอยู่พอสมควรเหมือนกัน ถึงได้ทำให้ชื่อ-ชั้น-ระดับราคาต่อรอง แทบไม่ได้เป็นสองรองใครมาโดยตลอด แม้จะเคยสังกัด เผาไทย มาก่อนหน้านี้ แต่คงไม่ได้คิดจะไปเผาอะไรกับใครเขา การวางระยะห่าง ระยะเคียง กับพรรคที่เคยสังกัดมาแต่เก่า อย่างประณีต นิ่มนวลอยู่พอสมควร เลยน่าจะช่วยให้เกิดความเป็นอิสระ เสรี ในการเคลื่อนไหวหาเสียง หาแสง และเปล่งแสง ได้อย่างคล่องเนื้อ คล่องตัวมิใช่น้อย ส่วนจะ เข้าตากรรมการ มาก-น้อยเพียงใด? หรือไม่?? อย่างไร??? อันนั้น...คงต้องรอไปจนกว่าจะเข้า โค้งวัดเบญจะ กันอีกทีนั่นแหละ ถึงพอจะสรุปได้แบบจะจะ แจ้งๆ...

-------------------------------------------------------

ส่วน ดอกเตอร์เอ้ หรืออดีตอธิการบดีฯ สุชัชวีร์ นั้น...คงต้องสารภาพตรงๆ ไม่เคยรู้จัก มักคุ้น เอาเลยแม้แต่นิด แม้แต่ชื่อ-ชั้น ก็ไม่เคยผ่านหู-ผ่านตาใดๆ มาก่อนเลย รู้จักแต่ผู้ซึ่งทำหน้าที่พี่เลี้ยงส่งเข้าประกวด อย่างคุณพี่ องอาจ คล้ามไพบูลย์ เขานั่นแหละ ที่ไม่ว่าคิดจะลงสมัครสนามไหน ต่อสนามไหน ก็เถอะ รับรองว่าคงต้องตามไป ลงคะแนน ตามไปเขย่าประชาธิปไตยในหีบบัตรให้กับคุณพี่ องอาจ ท่านอย่างมิอาจหลีกเลี่ยงและปฏิเสธ เพราะถือเป็นผู้ที่พร้อมจะให้บริการผู้อื่นอย่างสม่ำเสมอมาโดยตลอด ไม่ว่าจะเป็นชนชั้น วรรณะไหนก็แล้วแต่ ตามแบบฉบับผู้แทนราษฎร ประเภทของจริง-ของแท้ ที่น้อมรับใช้มวลชนโดยไม่คิดจะปริปาก...

---------------------------------------------------------

แต่การที่ ดอกเตอร์เอ้ ท่านใช้เวลาแค่ไม่กี่วัน ไม่กี่ชั่วโมง เรียกเสียงฮือฮาจากบรรดา มังกือการเมือง ได้เป็นกอบ เป็นกำ มิใช่น้อย ก็คงต้องยอมรับว่า...ท่านน่าจะมี แสงสว่างในตัวเอง อยู่พอสมควรเหมือนกัน การประกบคู่ระหว่างอดีตรัฐมนตรี ชัชชาติ กับอดีตอธิการบดี สุชัชวีร์ ในระหว่างนี้ ก็เลยเรียกเสียงซี้ดๆ ซ้าดๆ กรี๊ดๆ กร๊าดๆ ให้กับบรรดาแฟนมวยมุมแดง มุมน้ำเงิน อย่างชนิดดังกระหึ่มขึ้นมามั่งแล้ว แม้ว่าผู้ที่มีชื่อ-ชั้น-และระดับราคา ประมาณ แมนนี ปาเกียว หรือ ฟลอยด์ เมย์เวตเธอร์ จูเนียร์ อย่าง ผู้ว่าฯ หมูป่า หรือ ผู้ว่าฯ ณรงค์ศักดิ์ ท่านจะเด้งเชือก ฉากหลบ อย่างชนิดสวยงามเป็นอย่างยิ่ง ในการปฏิเสธน้ำใจ ไมตรี ของพรรคแกนนำรัฐบาล อย่างพรรคพลังประชารัฐ หรือไม่คิดจะลงมาคลุกใน เล้าหมู ก่อนเวลา หรือก่อนกำหนดการอันควร แต่ก็คงไม่ถึงกับทำให้ ศึกวันทรงชัย คราวนี้ ดูจืด ดูชืด ไปกว่าที่ควรจะเป็น...

-----------------------------------------------------------

คืออาจเป็นเพราะการ อยู่ยาวว์ว์ว์ มาประมาณ 7 ปี 8 ปี ของท่านนายกฯ บิ๊กตู่ ท่านนั่นแหละ น่าจะมีส่วนช่วยให้เกิดความคึกๆ คักๆ ต่อการเลือกตั้งในสนามนี้อยู่พอประมาณ พูดง่ายๆ...ไม่ว่าท่านนายกฯ บิ๊กตู่ ท่านจะดี-ไม่ดี เก่ง-ไม่เก่ง ฉลาด-ไม่ฉลาด เหมาะ-ไม่เหมาะ ควร-ไม่ควร แต่การอยู่ยาว อยู่นาน อยู่แบบยืดเยื้อคาราคาซังมาถึง 7 ปี 8 ปีเข้าไปแล้ว มันเลยทำให้อะไรต่อมิอะไรออกไปทาง แบ่บบ์บ์บ์แห้งง์ง์ง์ อยู่พอสมควร เกิดอาการจืด ชืดๆ ชาๆ ปานประดุจการต้องดื่ม ต้องรับประทาน น้ำล้างหัวล้าน ไปตลอด 3 เวลาหลังอาหาร ด้วยเหตุนี้...การมีโอกาสได้เลือกตั้งผู้ว่าฯ กทม.มันเลยแทบไม่ต่างอะไรไปจากการมีโอกาสได้เลือกล้างปาก ล้างคอ ด้วยโค้ก ด้วยเป๊ปซี่ หรือด้วยสไปรท์ ฯลฯ ไปตามมี-ตามเกิด หรือตาม รสนิยม ของใครก็ของมันนั่นเอง...

-----------------------------------------------------------

แต่นั่นก็ใช่ว่า...โค้ก-เป๊ปซี่-หรือสไปรท์ ฯลฯ จะอุดมไปด้วยวิตามิน อุดมด้วยสารเกลือแร่ น้ำตาล กาเฟอีน ฯลฯ ที่จะช่วยยังประโยชน์มากไปกว่าน้ำล้างหัวล้านก็หาไม่ เผลอๆ อาจกลายเป็นตัวสร้างคอเลสเตอรอล สร้างโปรตีนที่จะเป็นตัวก่อให้เกิดการอุดตันในเส้นเลือด ก่อให้เกิดอาการหัวใจวาย อาการเส้นเลือดไม่อาจสูบฉีดโลหิตไปหล่อเลี้ยงสมอง จนอาจต้องโง่ลงๆ เพราะความอยากจะเป็น ประชาธิปไตย เอาเลยก็ไม่แน่!!! โดยเฉพาะถ้าหากเลือกผิด เลือกถูก เลือกไปแล้วกลับต้องมานั่งเสียใจในภายหลัง ต้องหันมานั่งด่า นั่งว่า ปากเปียก-ปากแฉะ ไปตลอดช่วงระยะ 4 ปี อันนี้...เผลอๆ น้ำล้างหัวล้านอาจเป็นอะไรที่มีประโยชน์อยู่บ้างตามสมควร คือถึงจะจืดๆ ชืดๆ กร่อยๆ แหม่งๆ ฯลฯ แต่ก็คงไม่ถึงกับก่อให้เกิดโทษานุโทษ มากมายจนเกินไป พอเอาไว้ใช้บ้วนปาก ล้างปาก หรือคิดจะกลืนลงคอ ก็แล้วแต่จะว่ากันไป...

---------------------------------------------------------

สรุปเอาเป็นว่า...เมื่อมาถึงขั้นนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างก็น่าจะพอ อยู่ๆ กันไปได้ นั่นแหละทั่น!!! ความเป็นเผด็จการที่ไม่ถึงกับเหี้ยมโหด อำมหิต กระด้างภัณฑ์อย่าง เผด็จการพม่า แม้จะเลอะๆ เทอะๆ อยู่บ้าง แต่เมื่อต้องไหลมาเจอกับประชาธิปไตยที่มักจะเละเป็นขี้ เละเป็นโจ๊ก อยู่ร่ำไป ด้วยส่วนผสมทั้งสองอย่างมันเลยอาจก่อให้เกิดความลงตัวอยู่บ้างในบางระดับ หรืออย่างน้อยก็พอได้กรี๊ดๆ กร๊าดๆ ซี้ดๆ ซ้าดๆ กับการ เขย่าประชาธิปไตยในมือของท่าน กันไปเป็นช่วงๆ เป็นระยะๆ ไม่ถึงกับต้อง แห้งง์ง์ง์แหงแก๋ กันไปโดยตลอด...

---------------------------------------------------------

ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้จาก “Gustave Flaubert”... “The whole dream of democracy is to rise the proletarian to level of stupidity attained by the bourgeois. – ฝันทั้งหมดของประชาธิปไตย คือการยกระดับชนชั้นล่างให้ขึ้นมาสู่ความโง่ที่ทัดเทียมกับชนชั้นกลาง...”.

-------------------------------------------------------------