ก้าวข้ามความขัดแย้ง?

ก็บอกแล้วไง..

หนังไทย-ละครไทยที่พัฒนาไปไม่ถึงไหน ไม่ได้อยู่ที่การ “กำหนดเรตติ้ง” หรือที่พูดกันชินปากว่า “เซ็นเซอร์” แต่เหตุผลหลักอยู่ที่เราขาดแคลน “มือเขียนบท” นั่นต่างหาก!

อย่างเรื่อง “Hunger คนหิว เกมกระหาย” ที่ฉายอยู่ในเน็ตฟลิกซ์ และมีเสียงวิพากษ์วิจารณ์กันอื้ออึงจนเกิดกระแสให้คนอยากเข้าไปดู-ไปชมนั้น

ผมพูดเลยว่า “ท่าดี ทีเหลว” หมายถึงดูแล้วก็งั้นๆ ที่พอจะชื่นชมก็ “มุมกล้อง” กับแอกติ้งที่เป็นธรรมชาติของตัวละครอย่างคุณออกแบบ ชุติมณฑน์ กับคุณปีเตอร์ นพชัย นั่นแหละ!

ส่วนเส้นเรื่อง องค์ประกอบอื่นๆ ดูจะไม่ได้พิเศษ (ใส่ไข่) อะไรมากนัก หรือหากจะพูดแบบไม่เกรงใจ ก็เป็นหนังไทยธรรมดาๆ เรื่องหนึ่งเท่านั้น!

รู้ล่ะ หนังต้องการจะนำเสนอในเชิงสะท้อน เสียดสี แต่ด้วยการเขียนบทที่ง่ายไป ไร้ชั้นเชิง หนังจึงขาดพลัง ทำให้ไปไม่ถึง-ไม่สุด ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าเสียดาย

คือ..เสียดายที่นานๆ จะมีหนังไทยฉีกไปจากแนวรักอารมณ์ดี ตลก ผี บู๊-แอกชันออกมาให้ได้ดู แต่แล้วก็เสียของ หนังไม่ได้ให้ความอิ่มเอิบ ประทับใจที่มากพอ..

เทียบกับ “โหมโรง” ที่เป็นหนังฉีกแนวในยุคโน้น ต้องบอกว่ายังห่างไกลกันอยู่พอสมควร!

อย่างไรก็เถอะ ก็ขอเป็นกำลังใจให้กับผู้สร้าง ผู้กำกับ คนเขียนบท ทีมงานที่มีความตั้งใจ และขอให้มุ่งมั่นพัฒนา-สร้างสรรค์ผลงานต่อๆ ไป..

เพื่อหนังไทยจะได้เติบโต โกอินเตอร์แบบได้มาตรฐาน-มีคุณภาพนะ!

ครับ..หลังจากที่เดินช้า ขาไม่ดี แต่ลงพื้นที่มาทุกจังหวัด พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ หัวหน้าพรรคพลังประชารัฐ คงจะมั่นอก-มั่นใจ ได้จัดตั้งรัฐบาลแหงๆ กระมัง?

วานซืน จึง (น่า) สั่งคนใกล้ชิดให้ช่วยปั่นจดหมายฉบับที่ 9 “จะตั้งรัฐบาลอย่างไร” ออกมาให้ได้อ่านกัน ซึ่งถ้อยคำจะพรรณนาอย่างไรให้ไปอ่านดูเอา ส่วนผมเห็นจะสะดุดตากับข้อความท้ายที่ว่า..

“พรรคพลังประชารัฐจะจัดตั้งรัฐบาลแบบไหน อย่างไร จะร่วมกับใคร พรรคไหน” จึงเป็นเรื่องที่ต้องรอให้ตามขั้นตอนที่เหมาะสม ด้วยเงื่อนไขเฉพาะหน้า

ซึ่งขึ้นอยู่กับการเจรจาอย่างรอบคอบ และต้องเป็นไปในนาม “มติพรรค” ไม่ใช่เรื่องที่ใครคนใดคนหนึ่งจะมาประกาศตัดสิน จะไม่เป็นเช่นนั้น

หากจะมีความเด็ดขาดแน่นอนก็คือ “พลังประชารัฐ” จะตัดสินใจทุกเรื่อง ทุกอย่างด้วยเหตุผลต้องร่วมกัน “ก้าวข้ามความขัดแย้ง”

ด้วยความเชื่อว่าเป็นหนทางเดียวที่จะพาประเทศสู่การพัฒนา ที่สร้างโอกาสแห่งความสุขให้ประชาชนอย่างเท่าเทียมได้

ขอให้เชื่อมั่นว่า “เราจะตั้งรัฐบาลที่เป็นความหวังของประเทศอย่างดีที่สุดได้”

ลองแบบนี้ก็ไม่ต้องสงสัย และไม่ต้องเชื่อคุณไพบูลย์ นิติตะวัน ที่ประกาศจะไม่จับมือเพื่อไทย-ก้าวไกลร่วมตั้งรัฐบาลแล้วล่ะ

เพราะนี่ ถือเป็นคำพูดจากปากของ พล.อ.ประวิตร ที่สื่อความหมาย..ยังไม่ปิดตายกับพรรคหนึ่งพรรคใด ซึ่งหาก “ก้าวข้ามความขัดแย้ง” ได้..

กับพรรคเพื่อไทย กับก้าวไกล..พลังประชารัฐก็พร้อมและยินดีจะร่วมผสมพันธุ์! 

เออ..ว่าแต่ไปเอาความมั่นอก-มั่นใจมาจากไหนล่ะนี่ เพราะเท่าที่ตามข่าว-ดูโพลอยู่แทบทุกวัน กระแสพลังประชารัฐก็ไม่ได้หวือหวาอะไรมากมาย..

ยิ่งกับตัวหัวหน้าพรรคยิ่งแล้วใหญ่ บางโพลชื่อยังห้อยโตงเตงอยู่ (แทบ) ท้ายสุดเลยนะ!

แต่..เอาล่ะ เมื่อการเมืองเป็นเรื่องซับซ้อนเกินกว่าประชาชนคนธรรมดาจะเข้าใจ-ลึกซึ้ง ผมก็ได้แต่หวังให้พลังประชารัฐได้ประสบความสำเร็จกับการเป็นแกนนำจัดตั้งรัฐบาล

หรือแม้แต่ พล.อ.ประวิตรจะได้เป็นนายกฯ โดยการสนับสนุนของพรรคเพื่อไทย ผมก็ไม่ขัดข้อง จะห่วงก็แต่คำพูดของคุณตู่ จตุพร..

ถ้าเพื่อไทยจับมือพลังประชารัฐภายหลังการเลือกตั้ง ถือเป็นการหักหลังคนเสื้อแดง (อีกครั้ง)..

บ้านเมืองจะกลับมาวุ่นวายอีกหรือไม่..น่ากังวล!.

สันต์ สะตอแมน

เพิ่มเพื่อน

ข่าวที่เกี่ยวข้อง

มึงได้หน้า..กูแบกหนี้!

อ้าว..แล้วกัน! วานนี้ ผมฝากคุณกัน จอมพลัง ช่วยไปหยุดพวก (ปากหมา) ที่พูดให้ร้ายมูลนิธิองค์กรทำดี ที่คุณบุ๋ม ปนัดดา เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงอยู่ให้ที

มือไม่พาย เอาตีนราน้ำ?

ว้า..เซ็งเป็ด! อุตส่าห์เตรียมรองเท้า ค้นหานกหวีด-มือตบมาเช็ดถูไว้เสร็จสรรพ แต่แล้วพรรคเพื่อไทยก็ใจปลาซิว ยอมถอย ไม่เอา-ไม่แก้รัฐธรรมนูญ ปมมาตรฐานจริยธรรมซะดื้อๆ

เชื่อคนกลับมารัก?

“ตอนนี้แม่สายคนไม่มีข้าวกินจำนวนมาก ทางมูลนิธิสนับสนุนวันละหลายพันกล่องต่อเนื่องมาหลายอาทิตย์ ไม่มีของสดและของแห้งเหลือแล้ว

คุยกันฉันมิตร

ไม่ได้เจอหน้าค่าตากันมานาน.. แต่ก็ได้รับรู้ข่าวคราวอยู่บ้างตามโซเชียล-เฟซบุ๊ก อย่างเช่นหลายวันก่อน คุณสืบ-บุญส่ง นาคภู่ ผู้กำกับ-นักแสดงฝีไม้ลายมือดีคนหนึ่งในวงการ

บัตรเชิญเรียกแขก

“ที่ผ่านมา.. รัฐธรรมนูญหลายฉบับไปตัดทอนอำนาจและวางระบบให้นักการเมืองทำงานไม่ได้ ถ้านักการเมืองทำงานไม่ได้ก็จะสนองต่อประชาชนไม่ได้

โลกละครกับโลกความจริง

เอาแล้ว.. พอเริ่มปีกกล้าขาแข็งก็ทำท่าจะกลับมาฟอร์มเก่า ก็คุณจักรภพ เพ็ญแข นั่นแหละ เห็นวันสองวันมานี้คึกคักกับการโพสต์ข้อความ เริ่มจากโพสต์แรก..