“ศรัทธา”ที่ยังคงรักษาอยู่

“ต้องกลับมาเขียนเรื่องนี้อีกครั้งเพราะความนิ่งเฉยของนายกฯ ต่อสิ่งที่เกิดขึ้นในหลายหน่วยงาน..

คำขึ้นต้นข้อความของแพทย์หญิงคุณหญิงพรทิพย์ โรจนสุนันท์ สมาชิกวุฒิสภา โพสต์ ก่อนร่ายต่อ..

กรณีตู้ห่าวที่พลิกให้เห็นขยะใต้พรมตั้งแต่การแทรกซึมยึดแผ่นดินของคนต่างด้าวด้วยการทุจริตและด้วยความอ่อนแอของคนไทยทุกภาคส่วน

เดิมทีคนพม่ายึดธุรกิจแผงลอยในตลาด และกิจการหลายอย่าง เราคุมการเคลื่อนย้ายแรงงานที่ทะลักเข้ามาไม่ได้

ตามมาด้วยเรื่องคนจีนที่ก็ทะลักเข้ามาพร้อมการแทรกที่จุดโหว่ของระบบราชการไทยและคนไทย

กรณีการจ่ายส่วยในการเลื่อนตำแหน่งที่รู้กันว่ามีในหลายหน่วยงาน ขนาดจับเงินสดได้จำนวนมหาศาลยังทำอะไรไม่ได้

กรณีการใช้อำนาจเข้าตรวจค้นแล้วยักยอกเงินของกลางซึ่งมีมานาน หัวหน้าล้วนเอาหูไปนาเอาตาไปไร่หรือร่วมกินด้วยเลย

กรณีการแก้ปัญหาในระบบราชการด้วยการย้ายไปแขวน ย้ายสลับที่ไม่เคยมีระบบให้สังคมได้ติดตามมีส่วนร่วม เมื่อมีข่าวอื่นแทรก ผู้คนเริ่มลืมคนเหล่านี้ก็กลับเข้าสู่ตำแหน่ง

แต่อะไรก็ไม่เท่ากับย้ายคนสีเทาไปไว้ในหน่วยงานอื่น ทำให้บุคลากรดีๆ ต้องเสียขวัญเสียกำลังใจเพราะเป็นที่พักรอเวลา

ผู้คนในปัจจุบันไม่รักษาและไม่ศรัทธาธรรม ถูกพลังความชั่วฉุดให้ทำชั่วได้ง่าย รวมทั้งคนที่ไม่ได้ร่วมทำชั่วต่างเกรงและกลัวที่ออกมาจัดการหรือต่อสู้

กลายเป็นฝ่ายหลบลี้หนีภัย ล้วนทำให้มีการแผ่อำนาจความชั่วร้ายเต็มไปหมด..เสียดายที่ผู้นำเดินต่อในสายการเมืองจึงเงียบต่อสิ่งเลวร้ายเหล่านี้

หมอยังคงรักษาความศรัทธาไว้อยู่ เพียงแต่มองหาแนวร่วม มองหาทางออกไม่เจอ ไม่หมดใจ ไม่ถอดใจแน่นอน...

คำแนะนำของหมอคือ ถ้าเราไม่ลุกขึ้นสู้เอง รอดูคนอื่น ก็จงอย่าหวังว่าจะมีความเปลี่ยนแปลง

หมอใช้แนวทางเก็บเศษแก้วแตกตลอดชีวิต สิ่งที่เกิดขึ้นคือเศษแก้วที่ทุกคนต้องช่วยกันเก็บออกและจัดการคนที่โยนแก้วทิ้งเรี่ยราด

ที่ผ่านมาคนตัวเล็กก็เปลี่ยนโลกได้ ต้องสู้ ต้องกล้า”

ครับ..ผมเองก็ “ยังคงรักษาความศรัทธาไว้อยู่” ด้วยคนหนึ่ง และหากผู้นำที่ต้องการเดินต่อในสายการเมืองจะไม่นิ่งเฉยกับสิ่งเลวร้ายที่เกิดขึ้นในหลายหน่วยงาน..

ศรัทธาที่รักษาอยู่ก็จะเหนียวแน่นยิ่งขึ้นไป เช่นกันกับศรัทธาที่มีต่อคุณหมอพรทิพย์ ขอให้ความตั้งใจ-มุ่งมั่นเก็บเศษแก้วแตกต่อไปเถอะครับ อย่าถอดใจ หมดใจเด็ดขาด!

เอ้า..และนั่นก็เกิดจาก “ศรัทธา” เช่นกัน นักแสดงหนุ่มหล่อ คุณภัทราพล แก้วสกุณี จึงเปลี่ยนใจจากที่เคยเปิดตัวกับพรรคพลังประชารัฐเมื่อปีสองปีก่อนนู้น..

วานซืนได้เดินเข้าไปสมัครเป็นสมาชิกพรรครวมไทยสร้างชาติเป็นที่เรียบร้อย อาสาเป็นตัวแทน ลงสมัครรับเลือกตั้งในพื้นที่อำเภอลำลูกกา จังหวัดปทุมธานี

 แต่ฟัง (อ่าน) ที่คุณเอกนัฏ เลขาธิการพรรค กล่าว.. “ทางพรรคยินดีที่จะสนับสนุนคุณเค ภัทรพล ได้ทำงานร่วมกับพรรคอย่างเต็มที่

โดย คุณเค ภัทรพลนั้น ก่อนหน้านี้เป็นคนทำงานด้านจิตอาสาช่วยเหลือสังคมมาโดยตลอด อดีตก็เป็นสื่อสารมวลชน นักข่าวในพื้นที่จังหวัดปทุมธานีมากว่า 20 ปี

เป็นจิตอาสาศิลปิน/ดารา อาสาสมัครมูลนิธิป่อเต็กตึ๊ง และเป็นศิลปินขวัญใจมหาชนดีเด่น ลูกกตัญญู และยังเป็นดาราฮีโร่ที่ออกช่วยเหลือประชาชนมาโดยตลอด” แล้ว

ก็..พลันให้นึกถึงคำพูดของ ร.อ.ธรรมนัส พรหมเผ่า ครั้งนั่งเลขาฯ พรรคพลังประชารัฐ.. “ผมตั้งใจจะส่งน้องเค น้องเลิฟของผมลงเขตนี้ (เขต 4 ปทุมฯ) และจะสู้เต็มที่

น้องเคเป็นคนมีความตั้งใจ เป็นคนหนุ่มไฟแรง ขยันลงพื้นที่ช่วยเหลือประชาชน เป็นพระเอกทั้งในจอและนอกจอ เป็นคนกตัญญูซื่อสัตย์..”

ลอง 2 เลขาฯ เห็นตรงกันและการันตีอย่างนี้ก็พอจะมั่นใจได้เลยว่า..เขต 4 ปทุมธานี..

น้องเค ต้องนอนมา!.

 

สันต์ สะตอแมน

เพิ่มเพื่อน

ข่าวที่เกี่ยวข้อง

ชีวิตอย่าได้มีสุข?

วันนี้-15 พฤศจิกายน..เพ็ญเดือนสิบสองน้ำนองเต็มตลิ่ง ถ้าเป็นแต่ก่อนก็จะได้ยิน.. “ลอย ลอยกระทง ลอยกระทงกันแล้ว ขอเชิญน้องแก้วออกมารำวง” ดังกระหึ่มล่วงหน้าเป็นสัปดาห์ๆ เพื่อเกริ่นให้รู้ว่า “เทศกาลลอยกระทง” กำลังจะมาถึง!

ทักษิณทำผิดอะไร?

“เหลือเชื่อ 16 ปีผ่านไป.. คนกลุ่มเดียวกันยังใช้ประเด็นเรื่องเขตแดนไทย-กัมพูชา โจมตีรัฐบาลอยู่เหมือนเดิม”

นิพิฏฐ์..คิดอะไรอยู่

8 มกราคม 2567.. คุณนิพิฏฐ์ อินทรสมบัติ อดีต สส.พัทลุงหลายสมัย โพสต์ข้อเขียนหัวข้อ “ป่วยจริง หรือ ป่วยทิพย์ ทำให้จบเถอะ” พร้อมกับเนื้อหาบางตอนว่า..

ไม่ใช่แค่ “ขาประจำ”

ใครเชื่อก็ควายแล้ว! ผมหมายถึงที่นายทักษิณ ชินวัตร ตอบนักข่าว กรณีเรียกแกนนำพรรคร่วมรัฐบาลไปทานข้าวที่บ้านจันทร์ส่องหล้า ว่า.. “ไม่ใช่เลย ไปกินมาม่า มาม่าอร่อย” น่ะ!

“แม่หยัว”..เรตติ้งสะดุด?

หวั่นใจตั้งแต่เห็น! แล้วที่สุดก็เป็นดั่งคิด สำหรับละครซีรีส์ยอดฮิตเรื่อง “แม่หยัว” ทางช่อง ONE 31 กับฉากที่แมวดำถูกวางยา เห็นภาพชักกระตุก ตัวเกร็ง พร้อมขย้อนอาหารออกมา

“ชูวิทย์”กลับมาเพื่อ..?

คุณยายมารศรี อิศรางกูร ณ อยุธยา.. ดารานักแสดงอาวุโส อายุ 104 ปี ยังยิ้มหัวหยอกล้อกับลูก-หลานอยู่อย่างเบิกบานแจ่มใส