ว่าด้วย...ชัยชนะการเลือกตั้งผู้ว่าฯ กทม.

ในการเลือกตั้งทั่วไปครั้งหน้าที่ใกล้จะมาถึง...คงไม่น่าจะได้!!! หรืออาจถือเป็นการ ด่วนสรุป จนเกินไป เพราะ ความเป็นคุณน้า ชัชชาติ กับความเป็นพรรค เผาไทย นั้น มันออกจะมีระยะห่าง-ระยะเคียงมาตั้งแต่แรก ไม่ว่าจะโดยจุดมุ่งหมาย จุดประสงค์ ของตัวคุณน้า ชัชชาติ เอง หรือของพรรค เผาไทย ก็แล้วแต่...

-----------------------------------------------

คือนอกเหนือไปจากการเคยได้รับเสนอชื่อให้เป็นว่าที่นายกรัฐมนตรีของพรรค เผาไทย มาก่อนหน้านั้น คุณน้า ชัชชาติ ท่านคงมีอะไรดีๆ ของท่านอยู่อีกเยอะ ไม่ว่าในแง่ของความ กล้ามใหญ่ การแสดงออกถึงความมุ่งมั่น ตั้งอกตั้งใจ ที่จะก้าวเดินมาสู่เส้นทางการเมืองสายนี้ แบบไม่คิดจะเปลี่ยนใจไปเป็นอื่น ไปจนถึงการขยันทำการบ้าน ชนิดถึงกับสามารถผลิตนโยบายและมาตรการต่างๆ ในการแก้ปัญหา กทม.ได้นับเป็นร้อยข้อ สองร้อยข้อ เอาเลยถึงขั้นนั้น ฯลฯ อะไรต่อมิอะไรเหล่านี้จึงถือเป็น คุณสมบัติส่วนตัว หรือเป็นความโดดเด่นของ ปัจเจกบุคคล อันก่อให้เกิดความตรึงตา ตรึงใจ สำหรับบรรดาทวย กทม.แห่งเมืองของคนตกท่อทั้งหลาย ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับการเผาไทย-ไม่เผาไทย มาก่อนหน้านั้น...

------------------------------------------------

อีกทั้งช่วงตลอดระยะเวลาของการ หาเสียง...ท่านก็ไม่ได้คิดจะ เห่า หรือคิดจะไป กัด ใครต่อใคร ที่ดันไปแตะคุณหลาน อุ๊งอิ๊ง หรือคุณพี่ โทนี่-โทนาฟ เอาเลยแม้แต่น้อย ปล่อยให้เป็นเรื่องของสุนัขแก่ สุนัขชรา ในพรรค เผาไทย ว่ากันไปตามสภาพ จำนวนเสียงนับเป็นล้านๆ เสียง ที่ร่วมแรง ร่วมใจ เทให้กับคุณน้า ชัชชาติ ในแบบแลนด์สไลด์และแอฝะลานช์อย่างมิอาจปฏิเสธ จึงไม่น่าจะเกี่ยวอะไรกับความปรารถนาและต้องการที่จะหิมะถล่ม ดินทลาย ของพรรคฝ่ายตรงข้ามรัฐบาลอย่างพรรค เผาไทย ในการเลือกตั้งครั้งหน้าที่กำลังจะมาถึงมากมายซักเท่าไหร่ เผลอๆ...อาจเป็น คนละเรื่อง-คนละม้วน เอาเลยก็ไม่แน่!!!

--------------------------------------------------

ด้วยเหตุนี้...การตัดสินใจเปลี่ยนคำขวัญ สโลแกน จาก พรุ่งนี้...เพื่อไทย มาเป็น วันนี้...เพื่อไทย โดยนักครีเอทีฟรายใดก็แล้วแต่ เลยออกจะเป็นอะไรที่ รีบร้อน ไปซักหน่อย หรือแม้แต่การตัดสินใจเฮฮา-ปาร์ตี้ ฉลองชัยชนะของฝ่ายตรงข้ามรัฐบาล หรือฝ่าย ไม่เอาบิ๊กตู่ ก็อาจไม่ต่างอะไรไปจากพวกที่เคยเชื่อๆ ว่า ยังไงๆ...คงหนีไม่พ้นต้อง แดงทั้งแผ่นดิน เมื่อช่วงซัก 10 ปีที่แล้วอะไรทำนองนั้น แต่สุดท้าย...เมื่อทุกสิ่งทุกอย่าง มันเกิดหมุนเวียน เปลี่ยนผัน กลายเป็น แดงเอย...โธ่เอ๋ยน้องแดงของพี่ ไปซะฉิบ ผู้นำรัฐบาลอย่างนายกฯ บิ๊กตู่ ท่านก็ยังคงสามารถเด้งเชือก ฉากหลบ มุดจั๊กกะแร้ฝ่ายตรงข้าม ออกมาเต้นย็อกๆ แย็กๆ กลางเวทีได้เหมือนเดิม ตัวเองเลยมีแต่ต้องเสียรังวัด เสียหมา เสียสุนัข ไปตามสภาพ...

------------------------------------------------------

อีกทั้งกว่าจะได้ฤกษ์ ได้เวลา เลือกตั้งทั่วไป...ก็ยังมีเวลาเหลืออีกเป็นปีๆ ผู้ที่มีขีดความสามารถในการลื่นไหล หรือผู้ที่ถนัดในการ ลับ-ลวง-ครางง์ง์ง์ อย่างท่านนายกฯ บิ๊กตู่ ท่านยังคงพอมีเวลาปรับตัว ปรับสภาพ กันอีกเยอะ การแลนด์สไลด์ของคุณน้า ชัชชาติ กับการแลนด์สไลด์ของพรรค เผาไทย จึงต้องแยกออกจากกัน หรือมิอาจนำเอามาปะปนซึ่งกันและกันได้เลย และใครก็ตาม...ที่ดันเผลอไปเอา 2 เรื่อง 2 เคส มาผสมปนเปให้กลายเป็น คนละเรื่องเดียวกัน โดยไม่คิดจะมองอะไรให้ลึกๆ ให้ละเอียดถี่ถ้วนอย่างจริงๆ จังๆ โอกาสที่จะเกิดอาการดินถล่มในแบบ ธรณีสูบ ก็ใช่ว่าจะไม่มีเอาเสียเลย...

----------------------------------------------------

สรุปเอาเป็นว่า...ในแง่ของความเป็นประชาธิปไตย ยังไงๆ...คงต้องแสดงความยินดีโดยบริสุทธิ์ใจต่อชัยชนะของคุณน้า ชัชชาติ เอาไว้ก่อนนั่นแหละ ถึงจะเป็นไปตามครรลองคลองธรรมของระบบและระบอบ ดีกว่าการคิดจะไปรังเกียจ รังงอน เพราะอย่างที่คุณน้า ชัชชาติ เอง ท่านก็ได้สรุปเอาไว้ค่อนข้าง เข้าท่า อยู่พอสมควรเช่นกัน นั่นคือ...เมื่อไหร่ที่เราๆ-ทั่นๆ หรือบรรดาทวยไทยทั้งหลาย ดันหันมา เกลียด กัน แทนที่จะเรียนรู้ในการ รู้-รัก-สามัคคี ซึ่งกันและกัน บรรดาผู้ที่พร้อมจะฉวยโอกาส ฉวยประโยชน์จากความเกลียดทั้งหลาย ทั้งปวง ย่อมกลายเป็นฝ่ายได้ประโยชน์ไปแทนที่ ดังนั้น...ไม่ว่าใครเป็นฝ่ายแพ้-ฝ่ายชนะในการเลือกตั้งคราวนี้ หรือคราวหน้าก็เถอะ ผู้ที่สามารถเอาชนะความโกรธ ความเกลียด ความเคียดแค้นอาฆาตพยาบาท ริษยาและชิงชังใดๆ ก็ตามภายในตัวตนของตนนั่นเอง ที่ต้องถือว่าเป็น ผู้ชนะ ตัวจริง-เสียงจริง...

-----------------------------------------------------

ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้...จาก Lao-tse (อีกครั้ง)... “He who conquers others is strong; he who conquers himself is mighty. - ผู้พิชิตผู้อื่นคือผู้เก่งกล้า...ผู้พิชิตตนเองคือผู้เกรียงไกร...”

----------------------------------------------------------