แลนด์สไลด์ของจริงกับของปลอม

ช่วงเวลาประมาณ 36 ปีก็น่าจะนานพอดู ที่จะทำให้บรรดาผู้มีสิทธิ์เลือกตั้งชาวตากาล็อกทั้งหลาย น่าจะลืมๆ ไปแล้ว หรือจำไม่ได้แล้ว ว่าท่านได้วรนุส ทำอหิวาต์ เอาไว้แบบไหน? อย่างไร? คะแนนนิยมของสำนักโพลแต่ละสำนักของฟิลิปปินส์ จึงเป็นไปในแนวเดียวกัน นั่นก็คือ...เชื่อว่า บงบง มาร์กอส น่าจะ นอนมา แบบไม่ต้องมีพระสวดนำหน้า ด้วยจำนวนเสียงผู้มีสิทธิ์ลงคะแนนปาเข้าไปถึง 55-60 เปอร์เซ็นต์เอาเลยถึงขั้นนั้น...

-----------------------------------------------------

แต่สำหรับประเทศไทยแลนด์ แดนสยาม ของหมู่เฮานั้น...โอกาสที่จะเกิดรายการแลนด์สไลด์ แอฝะลานช์ แบบเดียวกับฟิลิปปินส์ ท่าทาง...น่าจะลำบากอยู่พอสมควรเหมือนกัน เพราะถ้าจะจับความตามที่คุณน้อง นารีขี่ม้าขาว เธอใช้ช่องทางทางธรรมชาติ เผ่นออกจากแผ่นดินไทยไปอยู่ไหนต่อไหนก็แล้วแต่ ก็แค่ไม่กี่ปีที่ผ่านมานี่เอง!!! เพราะแม้แต่บรรดา มือวาง ของเธอ หรือของคุณพี่ โทนี่-โทนาฟ ก็ยังคง ติดคุกไม่เสร็จ จนตราบเท่าทุกวันนี้ แม้จะได้ลดหย่อน ผ่อนโทษ ยังไงก็เถอะ หรือบรรดาความทรงจำถึงกับความวรนุสๆ อหิวาต์ๆ ทั้งหลาย ที่เคยเกิดขึ้นบรรดา ทวยไทย จำนวนไม่น้อย ยังน่าจะผนึกตรึงติดอยู่ภายในความคิด ความรู้สึกของผู้คน หรือผู้มีสิทธิ์ลงคะแนนมากบ้าง-น้อยมั่ง ไปตามสภาพ...

-------------------------------------------------------

อีกทั้งหลังๆ นี้...ความเข้มขลัง ความศักดิ์สิทธิ์ ของ พรรคเผาไทย ก็ดูจะลดฮวบๆ ฮาบๆ ลงไปมิใช่น้อย แม้จะเคยเป็นพรรคอันดับหนึ่ง เคยแทบจะจัดตั้งรัฐบาลแบบพรรคเดียวได้โดยเบ็ดเสร็จและเด็ดขาด แต่ตลอดช่วงระยะ 7-8 ปีที่ผ่านมา หรือเฉพาะประมาณเกือบ 4 ปีที่มีการเลือกตั้งคราวล่าสุด จะด้วยเหตุเพราะความไม่คุ้นเคยกับการเป็น ฝ่ายค้าน หรือเคยเป็นแต่ ฝ่ายรัฐบาล ซะจนเคย หรือไม่? อย่างไร? ก็แล้วแต่ ในแง่ของขีดความสามารถ ของผลงาน เลยออกจะหนักไปทาง อัสนี-วสันต์ ซะเป็นหลักใหญ่ คือสัปปะรดไม่รับประทาน หรือไม่สัปปะรดแ-ก มากมายซักเท่าไหร่ ไม่ว่าคิดจะหัก คิดจะโค่น บิ๊กตู่ ในสภาซักกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ก็ออกไปทางเหวออ์อ์แ-กก์ก์ก์ ครั้งแล้ว-ครั้งเล่า...

------------------------------------------------------

อีกทั้งด้วยเหตุเพราะคุณพี่ โทนี่-โทนาฟ ในฐานะเจ้าของพรรคตัวจริง-เสียงจริง...ท่านค่อนข้างจะ ประชาธิปไตยรวมศูนย์ อย่างชนิดแทบจะเบ็ดเสร็จและเด็ดขาด คือไม่ว่าจะขยับซ้าย-ขยับขวา ขยับไปทางไหนต่อทางไหน มักต้องหันไปรวมศูนย์กันที่ ดูไบ อย่างมิอาจหลีกเลี่ยงและปฏิเสธได้เลย ใครที่ไม่ยอมจะอยู่ภายใต้การชี้นำของศูนย์ ถึงขั้นต้องร้องห่ม ร้องไห้ น้ำตาเช็ดหัวหน่าวไปเป็นรายๆ แต่ภายใต้การชี้แนะ ชี้นำของศูนย์ ก็กลับเป็นไปในแบบสะเปะสะปะซะเป็นหลักใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นประเภท สู้ไป-กราบไป หรือประเภท เสียงปืนแตกเมื่อไหร่...ผมจะกลับมาเดินนำหน้าพี่น้องเอง อะไรทำนองนั้นมันเลยย่อมส่งผลให้ความเชื่อ ความศรัทธา ความไว้วางใจ ค่อยๆ สาละวันเตี้ยลง-เตี้ยลง ลงไปตามลำดับ...

----------------------------------------------------

ยิ่งเมื่อเกิดการก้าวไกล เกิดการตั้งความหวังต่ออนาคตใหม่ ไม่ว่าจะหวังแบบลมๆ แล้งๆ หรือก้าวแบบสะเปะสะปะก็เถอะ แต่ภายใต้ความ แดง-ไม่แดง...แต่ขอให้แรงเข้าว่า ของบรรดาพวกเด็กๆ หรือพวกคนรุ่นใหม่ทั้งหลาย กลับกลายเป็นตัวสร้างความอีหลักอีเหลื่อ เป็นตัวก่อให้เกิดอาการหัวไม่ถึงฟ้า-เท้าไม่ถึงดิน ให้กับคุณพี่ โทนี่-โทนาฟ และพรรคเผาไทย แทนที่จะเป็น เครื่องมือ ในการ หาทางกลับบ้าน อย่างที่เคยหวัง เคยคาด เกิดรอยแตก รอยแยก อย่างชนิด ต่อไม่ติด ยิ่งเข้าไปทุกที บางครั้ง-บางคราถึงขั้นหันมา สับ กันและกัน ชนิดเละเป็นขี้ เละเป็นโจ๊ก ระหว่าง ฝ่ายแดง กับ ฝ่ายส้ม จนไม่ว่าจะเป็นบรรดา ติ่ง หรือ หูด ทั้งหลาย แทบจะไม่เหยียบเงา-เผาผีกันและกันเอาเลยถึงขั้นนั้น...

-------------------------------------------------

ยิ่งล่าสุด...เมื่อมีการไปลากเอา กระจงแห่งโคราช ที่เคยสร้างความแค้น ตาแม้น ให้กับพวกแดง-พวกส้ม อย่างชนิดไม่คิดจะให้อภัยได้เลย มาเข้าคอก สังกัดคอก โดยหนีไม่พ้นต้องอยู่ภายใต้การชี้นำของศูนย์ที่ดูไบอีกนั่นแหละ เลยยิ่งโกบิ๊กไปกันใหญ่ จนโอกาสที่จะแลนด์สไลด์ แอฝะลานช์ แบบเดียวกับ บงบง มาร์กอส แห่งฟิลิปปินส์ น่าจะแทบไม่เหลือติดปลายนวมอีกเลย แม้จะหันไปคว้าผู้ที่สดๆ ซิงๆ ผู้ที่ยังอวบอูมและเต่งตึง อย่างคุณหลาน อุ๊งอิ๊ง เตรียมเข้าประกวดก็เถอะ แต่โอกาสที่จะต้อง นิมนต์พระ ไม่ว่าจะเป็นพระไพรวัลย์ พระสมปอง หรือพระไหนๆ ก็แล้วแต่ มาเดินนำหน้าก่อนขึ้นเมรุย่อมมีความเป็นไปได้สูงเอามากๆ และอันนี้นี่เอง...ที่อาจถือเป็น ข่าวดี หรือข่าวที่น่าจะนำมาซึ่งความสงบร่มเย็น ความสงบสุข สำหรับการเลือกตั้งครั้งหน้า ที่จะเกิดขึ้นในประเทศไทยแลนด์ แดนสยาม ของหมู่เฮา ในอีกไม่กี่เดือนกี่ปีที่จะถึง...

-----------------------------------------------------

ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้...จาก Dennis A. Peer... “One measure of leadership is the caliber of people who choose to follow you. – สิ่งหนึ่งที่จะวัดความเป็นผู้นำได้ ก็คือคุณภาพของผู้ที่พร้อมจะเดินตามท่าน...”

----------------------------------------------------