ความสำคัญของ “การวางตัว”

แม้ว่าบรรดาม้าแข่งตัวอื่นๆ จะพยายามขโยก ทั้งโยก ทั้งคลึง ทั้งลงแซ่ กันในระดับไหนก็ตาม แต่โดยตัวเลข สถิติ ที่โพลแต่ละโพลเขาไปสำรวจ ตรวจสอบ มาจากบรรดาผู้ถูกสุ่มตัวอย่าง ในแต่ละเขต แต่ละพื้นที่ มันออกจะทิ้งห่างกันแบบแทบไม่เห็นฝุ่น เห็นหาง คือระดับเป็นสิบๆ เปอร์เซ็นต์เอาเลยถึงขั้นนั้น...

-----------------------------------------------

อันนี้นี่แหละ...ที่ทำให้น่าคิด น่าสะกิดใจ อยู่ไม่น้อยเหมือนกัน คือแทบไม่น่าเชื่อ แต่ก็คงต้องเชื่อว่า เป็นเพราะคุณสมบัติในความเป็นผู้มี กล้ามใหญ่ เท่านั้นหรือไม่? และอย่างไร? ถึงได้ทำให้คุณพี่ ชัชชาติ ท่านแรงต้น แรงกลางและแรงปลาย มาได้ถึงขั้นนี้ ทั้งๆ ที่บรรดาชาว กทม.โดยส่วนใหญ่ คงไม่น่าจะถึงกับหลงใหล คลั่งไคล้ พวกที่มีกล้ามใหญ่เป็นมัดๆ แบบประเภทพระเอกหนัง พระเอกละคร ยุคเก่าๆ มากมายซักเท่าไหร่ เพราะโดยสภาพแวดล้อม โดยวันเวลาของยุคสมัยหลายต่อหลายสิ่ง มันน่าจะวิวัฒนาการไปนานแล้ว จนก่อให้เกิดพวกที่หันไปนิยมพระเอกหน้าจืดๆ ตี๋ๆ อย่างประเภทพระเอกหนังเกาหลี หนังญี่ปุ่นกันไปมิใช่น้อย แต่เหตุใด??? นักเล่นกล้าม ถือถุงแกง ลากรองเท้าแตะ อย่างคุณพี่ ชัชชาติ กลับดันมาแรง แซงโค้ง ซะเหลือเกิน...

----------------------------------------------

หรือแม้จะเคยสนิทสนม กลมกลืน กลมเกลียว กับพรรคการเมืองฝ่ายค้านอย่าง พรรคเผาไทย กันไปถึงขั้นไหน ระดับเคยรับฐานะเป็น ว่าที่นายกฯ ผู้ได้รับการเสนอชื่อจากพรรคการเมืองดังกล่าวมาแล้วก็ตาม แต่บรรดาสิ่งเหล่านี้กลับไม่ได้ถูกหยิบมาใช้เป็นเงื่อนไข เป็นอุปสรรคขัดขวาง การโชว์กล้ามของคุณพี่ ชัชชาติ เธอเอาเลยแม้แต่น้อย การลงสมัครในนามอิสระ โดยไม่ได้คิดจะพึ่งพาฐานการเมือง ฐานคะแนนเสียง ของพรรคหนึ่ง-พรรคใดเป็นการเฉพาะ กลับยิ่งเป็นอะไรที่ทำให้คุณพี่ ชัชชาติ เธอดูสดๆ ซิงๆ ยิ่งขึ้นไปเท่านั้น หรือสามารถมาแรง แซงโค้ง โดยปราศจาก เสียงเห่า ใดๆ ที่จะก่อให้เกิดการรบกวนความรู้สึก ของฝ่ายโน้น ฝ่ายนี้ พรรคโน้น พรรคนี้ เอาเลยแม้แต่น้อย...

-----------------------------------------------

หรือพูดง่ายๆ ว่า...อาจด้วยเหตุเพราะ การวางตัว ของคุณพี่ ชัชชาติ นับตั้งแต่เบื้องแรก หรือเบื้องต้นนั่นแหละ ที่ได้วาง ระยะห่าง-ระยะเคียง กับพรรคการเมือง หรือพรรคเผาไทยที่ตัวเองเคยล่มหัว จมท้าย ได้อย่างเหมาะเจาะ เหมาะสม พอสมควร คือไม่ต้องเสียเวลาไป เห่า ใครต่อใคร เหมือนบรรดาสมาชิกเผาไทยเท่าที่หลงเหลืออยู่ ชิ่งและแฉลบออกข้างพ้นไปจากร่มไม้ ชายคา ร่มเงาและบารมีของคุณพี่ โทนี่-โทนาฟ จนไม่ต้องไปร่วมออกแรงเห่า หรือออกแรงกัดใครต่อใครให้เสียเวลา เสียพลังงาน โดยใช่เหตุ เลยทำให้โอกาสที่จะโชว์กล้าม โชว์ความโดดเด่น เป็นสง่าและความหล่อเหลาของตัวเอง เลยเป็นอะไรที่แคล่วคล่อง ว่องไว เป็นอิสรเสรีไปจากพรรค จากคอก จากคลับเห่าและคลับเฮาส์ทั้งหลาย...

--------------------------------------------------

ไม่ต่างไปจากคุณเจ๊ สุดาหน่อย แห่งร้านขนมจีน ยายเป้ากระเด้าหม้อ อีกเช่นกัน...จากที่เคยต้องไปร้องห่ม-ร้องไห้ ต้องไปพะเน้าพะนอ เอาอก-เอาใจ คุณพี่ โทนี่-โทนาฟ กันถึงดูบง ดูใบ ดูดอก หรือดูอะไรต่อมิอะไรก็แล้วแต่ พอเริ่มหันมาปักหลักสร้างความเป็นอิสระ ความเป็นไท ให้กับตัวของตัวเอง ไม่ว่ามากหรือน้อยเพียงใดก็เถอะ แต่ก็น่าจะพอช่วยให้ พรรคไทยสร้างไทย ชักพอเริ่มๆ มี ราคา ขึ้นมามั่ง ต่างไปจากบรรดาพรรคพวก พี่ๆ-น้องๆ ที่ยังไม่ไปไหน ยังต้องวนไป-วนมาอยู่ภายใต้ร่มไม้-ชายคา ของคุณพี่ โทนี่-โทนาฟ ที่ไม่เพียงแต่ต้องออกเรี่ยว ออกแรง ไล่กัด ไล่ฟัด ใครก็ตามที่ดันไปแตะคุณหลาน อุ๊งอิ๊ง ในแบบชนิด แตะเธอเมื่อไหร่...โลกแตกแน่ ทั้งๆ ที่เขี้ยวหัก เขี้ยวสึก เขี้ยวกร่อน เพราะความแก่ ความชรา แต่ก็ยังมิวายต้องออกเรี่ยว ออกแรง โชว์ความดุ ความน่าเกลียด น่ากลัว เพื่อให้ เข้าตา คุณพี่ โทนี่-โทนาฟ แทนที่จะให้เข้าตา ประชาชน อันเป็นผู้ลงคะแนน เป็นผู้ตัดสินชะตากรรมของนักการเมืองแต่ละรายไปตามสภาพ...

-------------------------------------------------------

อันนี้นี่แหละ...ที่อาจเป็นเหตุปัจจัยสำคัญเอามากๆ ที่ทำให้ บุรุษผู้กล้ามใหญ่ที่สุดในปฐพี อย่างคุณพี่ ชัชชาติ ท่านเลยมาแรงแบบชนิดแรงไม่ตกอยู่จนตราบเท่าทุกวันนี้ เพราะไม่ว่าใครจะฉุดกระชากลากถูให้ท่านไปเกี่ยวข้อง พัวพัน กับการ เผาไทย มาก-น้อยขนาดไหน ก็คงทำไม่ได้ถนัดถนี่มากมายซักเท่าไหร่ นับตั้งแต่โผล่จากจุดสตาร์ท โขยกผ่านโค้งแล้ว โค้งเล่า จนมาถึงโค้งวัดเบญจะฯ ท่านเลยยังคง นอนมา แบบไม่ต้องคิดจะนิมนต์พระวัดใด มาเดินนำหน้า มาสวดกุสลาธัมมา อกุสลาธัมมา ให้ต้องเมื่อยหู เมื่อยมือ เมื่อยแข้ง เมื่อยขา กันซักเท่าไหร่นัก...

---------------------------------------------------------

ดังนั้น...เรื่องของ การวางตัว ไม่ว่าจะของบรรดานักการเมืองทั้งหลาย หรือของปุถุชนคนธรรมดาโดยทั่วไป ไป จนคนเล็ก-คนใหญ่ คนโตใดๆ ก็แล้วแต่ จึงออกจะมีความสำคัญไม่น้อยทีเดียว ใครเป็นอิสระ-ไม่อิสระ ใครซื่อสัตย์-ไม่ซื่อสัตย์ หรือแม้แต่ใครดี-ใครชั่ว เอาไป-เอามาแล้วมันคงขึ้นอยู่กับ การวางตัว ที่ว่านี้นี่แหละ ไม่ได้เกี่ยวกับพรรค เกี่ยวกับความเป็นฝ่ายใด-ฝ่ายหนึ่ง หรือสีใด-สีหนึ่ง ฯลฯ เอาเลยแม้แต่น้อย...

--------------------------------------------------------

ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้...จาก John Wolfgang Von Goethe... “The man who cannot give orders to himself will always remain a slave. – ผู้ที่ไม่สามารถแม้แต่สั่งการตัวเองได้ ย่อมต้องตกเป็น...ทาส...อยู่ร่ำไป...”

--------------------------------------------------------