หนุ่มนารอนาง!!!

อันเนื่องมาจากสิ่งที่มันไหลเข้าสู่ ประสาทสัมผัสทั้งหก ไม่ว่าหู-ตา-จมูก-ลิ้น-กาย-ใจ มักต้องถูก อัตตา ดำเนินกระบวนการ ปรุงแต่ง ให้ออกไปทางยี้แล้ว-ยี้อีก ไม่ได้ก่อให้เกิดแรงกระตุ้น แรงจูงใจ อันนำไปสู่ความรัก ความซาบซึ้งประทับใจ หรือความปรารถนาดีซึ่งกันและกันแต่อย่างใด...

----------------------------------------------------

ด้วยเหตุนี้นี่เอง... ฝ่ายด่า เลยออกจะมีฤทธิ์ มีเดช มากกว่า ฝ่ายเชียร์ อย่างชนิดเทียบบารมีกันไม่ติด คือไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น-ตั้งอยู่-ก่อนที่จะดับไป ถ้าลองหันไป ด่า เอาไว้ก่อน ก็อาจพอช่วยให้เกิดความสบายกาย สบายใจ ไม่ก็ความสะใจ ต่างไปจากการแสดงออกถึงความชื่นชม ยกย่อง สรรเสริญ หรือการ เชียร์ ในรูปใดต่อรูปใดก็แล้วแต่ ที่มักเป็นไปด้วยความไม่ค่อย บริสุทธิ์ใจ ซักเท่าไหร่ หรือออกจะหนักไปทางไออง ไอโอ ออกอาการ ขนติดปาก กันไปในแต่ละราย สำหรับบรรดา ติ่ง ของใครต่อใคร หรือของฝ่ายหนึ่ง-ฝ่ายใด ทั้งหลาย...

-----------------------------------------------------------

ภายใต้บรรยากาศทำนองนี้นี่เอง...มันเลยทำให้น่า  เฮ้ออ์อ์อ์ น่าอ่อนเพลีย ละเหี่ยใจ เป็นอย่างยิ่ง ยิ่งเมื่อสภาวะแวดล้อมความเป็นไปของโลก นับวันมีแต่จะ ทรหวนปั่นป่วนคลั่ง หนักยิ่งเข้าไปทุกที บรรดา หนุ่มนารอนาง ทั้งหลายเลยคงต้องชักสะพานแหงนเถ่อรอคอยกันต่อ โดยจะอีกนานตราบนานเท่าไหร่ก็ยังมิอาจคาดคำนวณได้ แต่ที่แน่ๆ ก็คือ... ยังไงๆ ก็ เดือนเจ็ดเจ้าไม่มา-จะเข้าพรรษา-ยิ่งพาใจเศร้า อยู่แล้วแน่ๆ คือคงต้องผ่านเลยปีนี้ไปจนกว่าจะถึงปีหน้า โดยจะกลางปีหรือปลายปีก็แล้วแต่ อาจพอได้เห็นอะไรใหม่ๆ ขึ้นมามั่ง อันเนื่องมาจากยังไงๆ...คงต้องมีคนใหม่ อาสาขึ้นมาแทนที่คนเก่า ตามช่วงเวลาแห่งการสิ้นสุด ยุติ ของรัฐบาล อย่างมิอาจผันแปรไปเป็นอื่น...

------------------------------------------------------------

คือคงไม่ใช่มีแค่ บิ๊กตู่ ยืนหยัด ยืนโยง ยืนยาวไปตลอดชั่วกัลปาวสาน แบบชนิดอมตะนิรันดร์กาลไปโดยตลอดก็หาไม่ อย่างน้อย...ก็อาจพอได้เห็นป้ายอวยพร แสดงความยินดีและความปรารถนาดีของ บิ๊กป้อม พรืดสะพัดไปทั่วบ้าน-ทั่วเมืองโดยจะเพื่ออะไร? หวังอะไร?  หรือต้องการอะไร? นั้น คงต้องลองไปถามคนที่ช่วยให้เกาะ คนที่พยุงให้รองนายกรัฐมนตรีและหัวหน้าพรรค พปชร. รายนี้ พอได้เดินเหินเตาะๆ แตะๆ ไปไหนต่อไหนเอาเองก็แล้วกัน ที่อาจรู้อะไรมากกว่าคนปกติธรรมดาโดยทั่วไป ไม่มาก-ก็น้อย เพราะถ้าลองไปถามแบบตรงไป-ตรงมา ดื้อๆ ทื่อๆ โดยคำตอบก็อาจไม่ต่างอะไรไปจากที่เคยพูดๆ กันไปแล้ว คือ มีแต่ความตายเท่านั้น...ที่จะพรากฉันไปจากเธอ อะไรประมาณนั้น...

----------------------------------------------------------------

อย่างไรก็ตาม...นอกเหนือไปจากนั้น ยังอาจมี เสี่ยหนู ผู้เตรียมจะกวาดเก้าอี้ให้เกิน 100 ที่นั่ง ภายในการเลือกตั้งครั้งใหม่ให้จงได้ โดยถ้าหากทุกสิ่งทุกอย่างเป็นไปตามนั้น เผลอๆ...เสี่ยเนวิน อาจยอมสละตำแห่งประธานสโมสรปราสาทสายฟ้าลุกขึ้นมาชำระแค้น ขอมานั่งเก้าอี้รัฐมนตรีกลาโหม เอาเลยก็ไม่แน่!!! ส่วนคุณพี่ จุรินทร์ อู๊ดด้า ณ นวลผ่องเสนาณรงค์ ว่าที่นายกรัฐมนตรีสุโขทัยธรรมาธิราช ระหว่างนี้อาจไม่ต้องเสียเวลาพูดถึงมากมายซักเท่าไหร่ คือคงต้องรอให้เรื่อง ปริญญ์ จางหายจากหู จากตา ของใครต่อใครไปซะก่อน ถึงค่อยเก็บเศษ เก็บซาก มาวินิจฉัย ว่าจะมีสิทธิ์อาสาขึ้นมาแทนที่คนเก่าได้มาก-น้อยเพียงใด โดยช่วงนี้คงต้อง ปิดฝาโลง โดยไม่ถึงกับตอกตะปู หรือคงต้องรอจนกว่าจะถึงจังหวะ เวลา งัดฝาโลง แง้มฝาโลง อีกเมื่อไหร่ ตอนไหน ก็ยากจะสรุปได้...

-----------------------------------------------------------

แต่ถ้าดันเกิดแลนด์ สไลด์ แอฝวะล้านช์ ทุกสิ่งทุกอย่างดันไหลไปเข้าทางเท้า-เข้าทางตีน คุณพี่ โทนี่-โทนาฟ ขึ้นมาจริงๆ!!! ไม่ว่าจะภายในสนามเลือกตั้ง หรือภายใต้สัมพันธภาพอัน เรียบง่าย-แต่แฝงเร้น กับ บิ๊กป้อม หรือบิ๊กใดๆ ก็แล้วแต่ ที่พวกปากหอย-ปากปูเอาไปโจษจันกันในระหว่างนี้ หรือจากธรรมชาติแห่งการไหลมารวมกันของอุจจาระสุกร ไม่ว่าจะ เผาไทย ไทยสร้างไทย หรือ ก้าวไกล ไปจนถึง ภูมิใจใคร ฯลฯ อันนี้...น่าจะ ยุ่งตายหะ มิใช่น้อย!!! หรืออาจกลายเป็นตัวก่อให้เกิด “ฉากสถานการณ์ใหม่ๆ” ที่คงมิอาจนั่ง เฮ้ออ์อ์อ์ หรือนั่ง หนุ่มนารอนาง ต่อไปได้อีก และจะโดยจังหวะนั้นหรือไม่ ประการใด ก็ยังมิอาจคาดคำนวณได้ ที่อาจพอได้เห็นร่องรอย เค้าลาง ของ ผู้ที่เหมาะสม ปรากฏขึ้นมามั่งรางๆ...

----------------------------------------------------------------

ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้...จาก Sister Helen  Prejean... “There are two situations  that make interesting stories: when  an extraordinary person is plunged  into the commonplace, and when  an ordinary person gets involved in  extraordinary events. - มีสถานการณ์ 2  แบบ...ที่ทำให้เรื่องราวน่าสนใจ นั่นคือเมื่อคนพิเศษถลำลงไปในสถานการณ์ธรรมดาๆ และเมื่อคนธรรมดาๆ เข้าไปเกี่ยวข้องกับสถานการณ์พิเศษ...”

------------------------------------------------------------------