เลือกตั้งใหม่...กันตอนไหนดี???

กว่าจะสิ้นสุด ยุติ ความเป็นรัฐบาล...หรือความเป็นนายกรัฐมนตรี ของท่านนายกฯ บิ๊กตู่ ตามกำหนดการโดยปกติ คงต้องชักสะพานแหงนถ่อรอคอยไปถึงราวๆ เดือนมีนาคมปีหน้า หรือปีพุทธศักราช 2566 คริสตศักราช 2023 โน่นเลย โดยจะถือว่านาน-ไม่นาน ช้า-ไม่ช้า คงไม่ต่างอะไรไปจากความสั้น-ความยาว ของ ท่อนไม้ ในมือหลวงพ่อ ชา สุภัทโท นั่นแลคือสุดท้าย...มันคงขึ้นอยู่กับ ความรู้สึกของโยม นั่นเอง...

-----------------------------------------------------

หรือถ้าลองลัดกำหนดการให้เร็วๆ ขึ้นมาอีกซักเล็กๆ น้อยๆ...ด้วยการ ยุบสภาฯ หลังการประชุมเอเปก อย่างที่ บิ๊กป้อม ณ กระย่องกระแย่ง ท่านว่าไว้ หรือหลังจากวันที่ 1-3 ธันวาคม พุทธศักราช 2565 ได้ผ่านพ้นไปแล้ว มันก็เหลืออีกแค่ประมาณ 3 เดือน ไม่ถึง 4 เดือนเท่านั้นเอง

ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมต้องเป็นไปตามกำหนดการอยู่แล้วแน่ๆ แล้วจะ ยุบทำซาก หรือยุบเพื่อหาพระแสงด้ามสั้น ด้ามยาว กันอีกต่อไปทำไมมี อย่างที่ท่านรัฐมนตรี สมศักดิ์ ณ เรียงหิน ท่านได้เปรยๆ เอาไว้สู้ทนอยู่ ทู่ซี้อยู่ ต่อไปอีกแค่ไม่กี่วัน-กี่เดือนเท่านั้น ก็จะได้ชื่อว่าเป็นรัฐบาลที่สามารถ อยู่ครบเทอม อันเป็นอะไรที่สง่างามและสง่างอม มิใช่น้อย แถมยังได้มีโอกาส ล็อก บรรดา ส.ส.ที่กำลังย้ายค่าย ย้ายฝ่าย ชนิดอุตลุด ชุลมุน ในทุกวันนี้ ไม่ให้ไหลไป-ไหลมา ได้สะดวก คล่องคอ จนเกินไป...

--------------------------------------------------

ซึ่งอะไรต่อมิอะไรเหล่านี้...มันก็คง ขึ้นอยู่กับโยม อีกเช่นกันนั่นแหละ คือมันมีเสีย-มีได้ มีสั้น-มียาว มีเร็ว-มีช้า ตามแต่ว่าจะมองจากมุมมอง หรือจากความรู้สึก ของใครกันแน่??? เช่น ถ้ามองจากมุมมอง จากความรู้สึกของ ฝ่ายแค้น-ฝ่ายค้าน ก็คงประมาณ...อะไรจะยาวฉิบหาย ยืดเยื้อฉิบหาย ไปได้ถึงปานนั้น!!! แต่ถ้ามองจากความรู้สึกของรัฐบาล ของตัว บิ๊กตู่ เอง หรือบรรดา ติ่งบิ๊กตู่ ทั้งหลายก็ตามแต่ มันอาจแค่...เดี๋ยวเดียว กระจิ๊ดเดียว ยังแทบไม่รู้สึกหายมันซ์ซ์ซ์ หายเสี้ยนใดๆ เอาเลยแม้แต่น้อย ส่วนอะไรจะผิด-จะถูก จะเหมาะ-ไม่เหมาะ ควร-ไม่ควร...ก็คงพูดลำบาก!!! เพราะบรรดาโยมๆ ทั้งหลายที่ยังคงสนุกสนานอยู่กับการกัดกัน ไล่งับ ไล่บี้ ซึ่งกันและกัน ย่อมต้องไม่ได้คิดเหมือนกัน รู้สึกไปในแนวเดียวกันอยู่แล้วแน่ๆ

------------------------------------------------------

ด้วยเหตุนี้นี่เอง...มันเลยออกจะหาเส้นแบ่ง เส้นมาตรฐาน ค่อนข้างลำบากอยู่พอสมควรเหมือนกัน แม้จะนำเอาสิ่งที่แต่ละฝ่าย หรือทุกๆ ฝ่ายนั่นแหละ มักนิยมหยิบมาใช้เป็นเหตุผล ข้ออ้าง นั่นคือสิ่งที่เรียกว่า ประชาชน แต่ก็ยังหนีไม่พ้นที่จะต้องไปแยกแยะรายละเอียด กันอีกต่างหาก ว่าเป็นประชาชนฝ่ายไหนกันแน่??? ฝ่ายมันหรือฝ่ายเรา??? ซึ่งต่างก็มีจำนวนมิใช่น้อยไปด้วยกันทั้งสิ้น ยิ่งถ้าดันไปยึดมั่นกับความเป็นฝ่ายมัน-ฝ่ายเรา ฝ่ายมึง-ฝ่ายกู มากมายจนเกินไป ก็ยิ่งก่อให้เกิดการตีกัน กัดกัน ระหว่างผู้ที่เป็น ประชาชน ด้วยกัน จนนำไปสู่ ทศวรรษแห่งความมืดมน ที่ครอบงำสังคมและประเทศมานับเป็นทศวรรษๆ จนแม้กระทั่งตราบเท่าทุกวันนี้...

---------------------------------------------------------

ดังนั้น...สิ่งที่อาจต้องนำมาใช้เป็นเส้นแบ่ง เส้นมาตรฐาน มันอาจอยู่เหนือไปกว่าสิ่งที่เรียกว่า ประชาชน เอาเลยก็ไม่แน่!!! หรืออาจต้องนำเอาสิ่งที่เรียกว่า ธรรมะ นั่นแหละ มาใช้เป็นเส้นวัด เส้นแบ่ง กันแทนที่ เพราะด้วย ธรรมะ นี่เอง ที่พอจะช่วยให้ทุกสิ่งทุกอย่าง สามารถดำเนินไปตาม ครรลอง-คลองธรรม ได้ดีซะยิ่งกว่าสิ่งที่เรียกว่า ประชาชน ซะอีก ไม่งั้น...ถ้าต้องเจอกับประชาชน อย่างประเภท ป้าเป้า ผู้เคยถูกจัดให้เป็น วีรสตรี ของบรรดาพวกเสื้อแดง พวกสามนิ้ว-สามกีบทั้งหลาย อันเนื่องมาจากวีรกรรมแห่งการ แก้ผ้า โอกาสที่ทุกสิ่งทุกอย่างจะดำเนินไปตามครรลอง-คลองธรรม น่าจะยากซ์ซ์ซ์เอามากๆ เพราะแค่จะหาเส้นแบ่ง เส้นมาตรฐาน ว่าระหว่างคุณพี่ โทนี่-โทนาฟ กับคุณน้อง ธนาธร โรแบสปิแอร์ ใครดีกว่า-ชั่วกว่า ก็แทบวัดตัดสินไม่ได้เอาเลย ด้วยเหตุเพราะ ป้าเป้า หวิดจะไปแก้ผ้าต่อต้านคุณน้อง ธนาธร ทั้งๆ ที่เคยถูกยกย่องให้เป็นวีรสตรี โดยท่านอาจารย์ ชาญวิทย์ ผู้ยืนหยัดเคียงข้าง เคียงบ่า-เคียงไหล่ กับพวกสามนิ้ว-สามกีบมาโดยตลอด...

-----------------------------------------------------

คือพูดง่ายๆ ว่า...ถ้าหาก ประชาชน ดันไม่เป็น ธรรม ซะอย่างแล้ว ไม่ว่าประชาธิปไตย-ไม่ประชาธิปไตย แบบไหน อย่างไรหรือไม่ เพียงใด ก็แล้วแต่ ย่อมมีแต่ตาย...กับ...ตาย ฉิบหาย...กับ...ฉิบหาย ลูกเดียวเท่านั้นเอง!!! ด้วยเหตุนี้สิ่งที่อยู่เหนือไปกว่าบรรดาปวงชน หรือ ประชาชน ทั้งหลาย อันเป็นสิ่งที่ไม่เพียงแต่จะช่วยให้เกิดความถูกต้อง ความเหมาะ ความควร ยังเป็นสิ่งที่ช่วยให้เกิดความสงบ-เรียบร้อย ความสุข-สันติ ความมีสันติภาพ-สันติธรรม ภายในสังคมนั้นๆ ได้อย่างเป็นจริง เป็นจัง จึงเป็นสิ่งที่มีคุณค่า ราคา พอที่จะนำมาใช้เป็นเส้นแบ่ง เส้นมาตรฐาน ได้อย่างมีน้ำหนักมิใช่น้อย ไม่ใช่เป็นสิ่งที่เลื่อนลอย หรือลอยไป-ลอยมา แต่เพียงเท่านั้น ไม่เช่นนั้น...อภิมหาพระอย่าง ท่านพุทธทาสภิกขุฯ ท่านคงไม่ ฟันธง เอาไว้ขณะยังมีชีวิตอยู่ ว่า เผด็จการโดยธรรม เป็นสิ่งที่ พอรับได้ หรือไม่ได้ถึงกับเลวร้ายไปซะทั้งหมด...

---------------------------------------------------

แต่ก็อย่างว่านั่นแหละ...ในเมื่อโลกทั้งโลกต่างต้องเป็น ประชาธิปไตย ไปด้วยกันทั้งสิ้น การ อนุวัตไปตามโลก จึงเป็นสิ่งที่ย่อมมิอาจหลีกเลี่ยงและปฏิเสธได้ เพียงแต่ว่าภายใต้การ อยู่ยาวว์ว์ว์ ประมาณ 7 ปี-8 ปี ของท่านนายกฯ บิ๊กตู่ ไม่ว่าคิดจะยุบสภาฯ-ไม่ยุบสภาฯ กันตอนไหน เมื่อไหร่ ก็ตามแต่ โอกาสที่จะต้องเจอกับการ แลนด์สไลด์ หรือ แอฝวะลานช์ ของฝ่ายตรงข้าม ไม่ว่าครบเทอม-ไม่ครบเทอม ก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้เอาเลย เนื่องจากมุมมองและความรู้สึกของบรรดาโยมๆ ทั้งหลาย นับวันจะอ้วกแตก อ้วกแตน รากแตก รากแตน ยิ่งขึ้นไปเรื่อยๆ ดังนั้น...อะไรที่เหมาะ ที่ควร มันคงต้องอาศัยมาตรฐานแห่ง ธรรมะ นั่นแหละ เป็นตัววัดตัดสิน ว่าจะสั้นไป-ยาวไป นาน-ไม่นาน ช้า-ไม่ช้า หรือไม่? อย่างไร???

-----------------------------------------------------

ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้...จาก David Starr Jordan... “Wisdom is knowing what to do next; virtue is doing it. - ความฉลาด...คือการรู้ว่าจะต้องทำอะไรต่อไป ส่วนความดี...ก็คือการกระทำสิ่งนั้น...”

--------------------------------------------------------

เพิ่มเพื่อน

ข่าวที่เกี่ยวข้อง

ว่ากันไปเรื่อยๆ!!!

เห็นว่า...ตั้งแต่สัปดาห์หน้า วันที่ 1 มิ.ย. บรรดา ขาเฮ และ ขาหื่น ทั้งหลาย

ว่าด้วย...อนาคตของ “บิ๊กตู่”

หมู่นี้รู้สึกว่า...เสียงด่า เสียงทอ ท่านนายกฯ บิ๊กตู่ ของหมู่เฮา น่าจะซาๆ ไปพอสมควร จะด้วยเหตุเพราะใครต่อใครหันไปสนใจเรื่องอื่น