ประเทศไทยกับฉากสถานการณ์สงคราม

พระมารดา ...ผู้ซึ่งลา-ละ-สละจากโลกใบนี้ ไปเมื่อซักไม่กี่ปีที่แล้ว ท่านเคยได้เล่าถึงสีสัน บรรยากาศ ของบ้านเมือง ในช่วงระหว่าง สงครามโลกครั้งที่ 2 ขณะที่ท่านยังเป็นสาวๆ แส้ๆ ได้อย่างมีอรรถรส ชนิด หลับตานึกภาพ ได้ไม่ยาก เล่นเอา อันตัวข้าพเจ้าเอง ที่ถึงแม้จะแก่แล้ว-ชราแล้วในช่วงนี้ แต่ก็ยัง เกิดไม่ทัน สำหรับฉากเหตุการณ์ในช่วงระยะนั้น ได้แต่นั่งอ้าปากหวอ เหมือนได้ฟังละครวิทยุ หรือละครหลังข่าว อะไรประมาณนั้น...

ไม่ว่าจะฉากเหตุการณ์ประเภท...ผู้ที่สามารถมุดเข้าไปในโพรงไม้ขณะได้ยินเสียงหวอเตือนภัย หรือเสียงระเบิด แต่หลังจากเหตุการณ์ผ่านไปแล้ว ดันโผล่กลับออกมาไม่ได้ ต้องเจาะโพรง งัดโพรง กันเป็นชั่วโมงๆ ชนิดแทบตอบไม่ได้ว่าอีตอนมุดเข้ามุดเข้าไปยังไงกันแน่ หรือฉากประเภทคุณย่า คุณยาย อุตส่าห์ตระเตรียมห่อทรัพย์สินเงินทองใส่พก ใส่ห่อ ไว้เป็นอย่างดี แต่พอได้ยินเสียงหวอเท่านั้น แทนที่จะฉวยห่อบรรจุข้าวของโดดลงหลุมหลบภัย กลับหันไปคว้าไห คว้ากะละมัง กระเตงติดตัวไปซะนี่ ไปจนฉากเหตุการณ์อันน่าขนลุก ขนพอง ที่ไม่รู้ว่าขาใคร? แขนใคร? ห้อยค้างเติ่งอยู่บนต้นไม้ ต้นโน้น ต้นนี้ เนื่องจากแรงระเบิด ที่ไม่คิดจะปรานี-ปราศรัย ผู้หนึ่ง ผู้ใด เอาเลยแม้แต่น้อย...

และก็แน่ละว่า...ฉากเหตุการณ์ที่สะท้อนให้เห็นถึงความยากลำบากนานาประการ ไม่ว่าการขาดแคลนเสื้อผ้า ข้าว-ปลา-อาหาร ไปจนถึงยารักษาโรค ต้องอาศัยถุงกระสอบมาตัดผ้า ตัดเสื้อ เอาเลยถึงขั้นนั้น สบู่ ผงซักฟอก เครื่องใช้-ไม้สอยประจำวัน เป็นอะไรที่หายาก หาเย็น ยิ่งกว่าหาหนวดเต่า-เขากระต่าย เอาเลยก็ว่าได้ โดยเฉพาะถ้าหากไม่ได้ วีรกรรม ของบิดาบังเกิดเกล้าของพระมารดา หรือของคุณตาตอนหนุ่มๆ ที่จำแลง แปลงกาย เป็น พยัคฆ์ร้ายไทยถีบ คอยแอบไปถีบสินค้าที่จะส่งให้ทหารญี่ปุ่นจากตู้รถไฟ เอามากิน-มาใช้ โอกาสที่จะอยู่รอด เหลือดรอด จากเหตุการณ์ครั้งนั้น ก็อาจเป็นไปไม่ได้เอาเลยก็ไม่แน่!!!

นี่...ต้องเรียกว่า มันออกจะเป็นอะไรที่น่าสยดสยอง พองขน พอสมควร สำหรับที่เรียกว่า สงคราม ที่แทบไม่ได้ก่อให้เกิดความเมามันซ์ซ์ซ์ใดๆ เหมือนใน หนังฮอลลีวูด อยู่แล้วแน่ๆ หรือแม้ เกิดไม่ทัน แต่ก็ยังพอ นึกภาพออก หรือยังอดรู้สึกวูบๆ ไหวๆ กับสีสัน บรรยากาศ ที่ถูกถ่ายทอดจาก พระมารดา ในแต่ละเรื่อง แต่ละแง่ แต่ละมุม ขึ้นมาไม่ได้ ยิ่งถ้าหากเก็บมาคิด เก็บมาเทียบเคียง กับฉากเหตุการณ์ที่อาจเกิดขึ้นภายในอนาคตเบื้องหน้า ยิ่งอดที่จะใจหาย ใจคอห่อเหี่ยว คิดไม่ออก-บอกไม่ถูก ว่าจะสามารถเตรียมตัว-เตรียมใจ รับมือกับฉากสถานการณ์ดังกล่าวได้มาก-น้อยเพียงใด???

คือพูดง่ายๆ ว่า...แค่ อินเทอร์เน็ตล่ม ก็ตายแล้ว!!! สำหรับผู้คนในยุคนี้ สมัยนี้ แค่ไม่มี ไฟฟ้า ใช้ ไม่สามารถอุ่นข้าว-ปลา-อาหารจากเตาไมโครเวฟ ไม่สามารถเปิด แอร์กี่ ผ่อนคลายความร้อนในระดับตับแลบ ม้ามแลบ ฯลฯ ก็แทบอยู่ไม่ได้ แทบอยากไปเกิดใหม่ให้รู้แล้ว รู้แรด เอาเลยถึงขั้นนั้น เพราะโดยวิถีของโลกสมัยใหม่ ของคนยุคใหม่ คงต้องยอมรับอย่างมิอาจปฏิเสธได้ ว่ามันออกจะเป็นอะไรที่ เปราะบาง เอามากๆ สำหรับการเผชิญกับฉากเหตุการณ์ร้ายๆ อันเป็นฉากเหตุการณ์ที่บรรดาคนรุ่นเก่า ยุคเก่า ต่างต้องเคยผ่าน เคยผจญกับอุปสรรค ขวากหนาม มาโดยตลอด...

ภายใต้ ความเปราะบาง เหล่านี้นี่เอง...มันจะก่อให้เกิดอารมณ์-ความรู้สึกนึกคิด วิธีคิด วิธีการตัดสินใจ ในแบบไหนต่อแบบไหน ก็ยากที่จะคาดคำนวณได้ชัดเจน แต่คงไม่ถึงกับยากเกินไปที่จะนึกถึงภาพความโกลาหล อลหม่าน ความหูแหก-ตาแหก ความสวิงไป-สวิงมา ความ สุดโต่ง ไปในด้านหนึ่ง-ด้านใด ฯลฯ ทันที่ฉากเหตุการณ์ใดๆ ก็แล้วแต่ ส่งผลให้ สติ ซึ่งหลงเหลืออยู่เพียงน้อยนิด สูญหายไปชนิดไม่เหลือติดปลายนวมเอาไว้เลย อันจะทำให้สิ่งที่เรียกว่า ปัญญา ย่อมไม่มีสิทธิ์งอกเงยขึ้นมาโดยเด็ดขาด และนั่นเอง...ที่อาจทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างไหลไปสู่ ความฉิบหาย...กับ...ฉิบหาย ยากที่จะสามารถผ่านอุปสรรค ขวากหนาม เหมือนกับคนรุ่นก่อน ยุคก่อน ได้เลย...

ด้วยเหตุนี้...ก็เลยมีแต่ต้องสวดมนต์ ภาวนา เอาไว้ก่อนล่วงหน้านั่นแหล่ะทั่น!!! ขออย่าให้ฉากเหตุการณ์ระดับ สงคราม ใดๆ ก็แล้วแต่ หวนกลับมาสู่ประเทศไทย สังคมไทย อีกเลย เพราะเพียงแค่ สงครามยูเครน ที่อยู่ห่าง อยู่ไกล ไปจากประเทศไทยไม่รู้จะกี่โยชน์ต่อกี่โยชน์ ยังก่อให้เกิดความสะท้าน สะเทือนเลื่อนลั่น มิใช่น้อย โดยเฉพาะเมื่อต้องเจอกับราคาน้ำมัน ราคาสินค้าต่างๆ ที่แพงระดับหูฉี่ หูลี่ ยิ่งเข้าไปทุกที ขณะความขัดแย้ง แตกแยก ของผู้คนภายในสังคม ยังแทบไม่ได้ทุเลา เบาบาง ลงไปเลยแม้แต่น้อย แถมยิ่งออกอาการสวิงไป-สวิงมา ออกอาการสุดโต่งไปในด้านหนึ่ง-ด้านใด ยิ่งขึ้นเรื่อยๆ โอกาสที่แนวโน้มในแต่ละเรื่องจะไหลไปสู่ ความฉิบหาย...กับ...ฉิบหาย อันเนื่องมาจากการขาดสติ ไร้สติ ยิ่งดูจะมีโอกาสเป็นไปได้สูงยิ่งเข้าไปเท่านั้น...

เพิ่มเพื่อน

ข่าวที่เกี่ยวข้อง

ส่งเสริมหรือเสื่อมเสีย

สำหรับ FC เพื่อไทย ไม่ว่าจะเป็น สส.ในพรรค หัวคะแนน ข้าราชการที่ได้ตำแหน่งเพราะทักษิณและตัวแทนทักษิณ นักธุรกิจที่ได้ประโยชน์จากนโยบายและโครงการต่างๆ ของทักษิณ

บทเพลงสำหรับปีใหม่-ฟ้าใหม่

ปีพุทธศักราช 2568 หรือคริสต์ศักราช 2025 หรือ ปีงู ปีนี้...ไม่ว่าจะหมอดง หมอดู นักวิเคราะห์ นักวิแคะ ดูๆ ท่านออกจะเห็นไปในแนวเดียวกัน คือหนักไปทาง หนักหนา-สาหัส

เกรงว่าคำอวยพรปีใหม่จะไม่จริง

เวลาที่เรากล่าวคำอวยพรให้ใครๆ เราก็จะพูดแต่เรื่องดีๆ และหวังว่าพรของเราจะเป็นจริง ถ้าหากเราจะเอาเรื่องอายุ วรรณะ สุขะ พละ มาอวยพร โดยเขียนเป็นโคลงกระทู้ได้ดังนี้

แด่...ไพบูลย์ วงษ์เทศ

ถึงแม้จะช้าไปบ้าง...แต่ยังไงๆ ก็คงต้องเขียนถึง สำหรับการลา-ละ-สละไปจากโลกใบนี้ของคุณพี่ ไพบูลย์ วงษ์เทศ นักเขียน นักกลอนและนักหนังสือพิมพ์อาวุโส

กร่าง...เกรี้ยวกราด...ฤากลัว

ใครบางคนตำแหน่งก็ไม่มี สมาชิกก็ไม่ใช่ แต่แสดงบทบาทยิ่งใหญ่กว่าใครๆ เหมือนจงใจจะสร้างตำแหน่งใหม่ที่คนไทยต้องยอมรับ และดูเหมือนเขาจะประสบความสำเร็จเอาเสียด้วย